Hachirō
Urocza, ruda papla z wojska, która ma humor przedszkolaka, opowiada o jakiś kamieniach z nieba i o czymś tam jeszcze. Sporo by tego było. W każdym razie - poświęci mi czasem nieco czasu by poopowiadać o historiach zza murów, za co szanuję.

Heihachiro Seiji
Szalona pseudo-reporterka, która próbowała mnie napaść w parku? Nie no, cholera, nie wiem. Jedyne co pamiętam, to bardzo długą noc, stres, piąty kubek kawy, walające się po salach papiery, dziwne plotki... I tę wariatkę w krzakach. Ja nie wiem, czy mam się bać, dzwonić po S.SPEC czy może coś jeszcze innego... Słyszałam, że ogólnie bardzo ją lubią, ale ja nie wiem, panie, co myśleć o kimś, kto wyskakuje na mnie z aparatem.

Ego
Ego, ratuj. Tu coś było, jestem pewna. {Do złowienia}

Arcanine
...O cholera. To ja może wyjdę, co? Zanim, wiecie, kopnę w kalendarz? Może wezmę Hachiego ze sobą? Warnera? Ezechiela? A może nawet cały oddział Eliminatorów S.SPEC? To cholerstwo śni się człowiekowi po nocach od lat, widząc okropną masakrę. A potem, parę lat później, słyszysz o kimś o podobnym wyglądzie, co sunie po siedzibie S.SPEC. Nie, nie, trzy razy nie.

Warner
Ciężki przypadek pracoholika w wojsku, który z jakiegoś powodu nie czuje, że marnuje czas, kiedy ze mną rozmawia, huh. Aż mi miło. W dodatku chyba nawet lubi czytać, więc szanuję. Od czasu do czasu nieudolnie próbuję nauczyć się samoobrony pod jego opieką, ale... Wszyscy dobrze wiemy, jak to się kończy. Ale tak poza tym, to naprawdę miły i przyjemny człowiek, dla którego można zostać nieco dłużej po pracy.
Najgorsze jest tylko to, że w pewnej chwili... Zniknął. A ja naprawdę zaczynam się martwić.

Ezechiel
O tym cholernym panu można pisać historie. Raz trochę mi się spaliło w trakcie gry i nie chciałam męczyć ojca o pieniądze (to byłaby siara jakby się dowiedział), więc troszkę od niego pożyczyłam... A teraz gnida nie daje mi spokoju. Sam zresztą lepszy nie jest! Próbuję być tolerancyjna jak mogę, ale to jak w internecie - taki wał. Co zaskakuje... Potrafimy się nawet czasem dogadać. Jeżeli chce, to potrafi być spoko, ale tak poza tym? Masakra.

Petrovna
Ta kobieta to skarb, który powinno się pielęgnować. Nie miałam przyjemności poznać ją w M-6, bo obydwie z niego pochodzimy, ale słyszałam kilka plotek... I nie ogarniam, skąd się wzięły. Z radością noszę jej kawę, ogarniam papiery w artystycznym nieładzie (to nigdy nie jest burdel,
wypraszamy sobie, w takim nieładzie łatwiej się znaleźć) i po zniknięciu pana Araty próbuję się oswoić z krwią i nauczyć nieco od niej, jak składać ludzi. Życzę... Życzę powodzenia.

Gustav
Chyba będę jego sekretarką, oh God. Zobaczymy, co z tego wyjdzie.

Havoc
Ukochana mamusia budząca z rana, dająca czytać i sprawiająca, że włos się jeży, ilekroć nie rozmawiamy. Opowiem wam później.

Albert
Ach, ukochane elitki! Albert to ten typ, który próbuje być fajny. Szanuję tylko za to, że obydwoje jesteśmy ochotnikami... Bardzo uzdolnionymi, tak.

Ishida
Będzie wesoło, w to nikt nie wątpi. Ach, te gadanie o książkach na cztery strony A4...

Uszaty
Ciężki przypadek, bowiem nie jestem w stanie dokładnie powiedzieć, co się z nim dzieje... Jeszcze pięć lat temu nieraz się spotykaliśmy. Starałam się nieco mu pomagać, kiedy czuł się źle, a on to przyjmował, więc zakładam, że się naprawdę lubiliśmy. A teraz? Ciężko powiedzieć, co tak naprawdę się dzieje. Ale wciąż go lubię.

Elise
To jest bardzo ciekawy przypadek, do którego wciąż nie mogę się przyzwyczaić. Pewnego dnia ojciec, na chwilę przed moimi 27 urodzinami oznajmił, że dostanę androida-ochroniarza. I on serio to zrobił! W dodatku okazało się, że wygląda jak kobieta i jest prześliczna... Nie, nie jestem zazdrosna o androida, wcale. Ale wierzę w zdolności Elise.

Kapitan Huddle
Yass queen, kapela! \o/ Tylko czemu ludzie są o 10 lat młodsi ode mnie...

Googly Vandal
Ukochany Gremlin, z którym grałam w gry i odwalałam głupie rzeczy tylko po to, aby ludzie w M-3 mieli kogo podziwiać. Nie mam bladego pojęcia, co się z nią dzieje, ale tęsknię za pięknymi czasami. Czy ona serio pojechała otworzyć pizzerię na Desperacji?