Każdy przy swoim narodzeniu dostaje przylepioną karteczkę z jego imieniem. Niczym jakiś towar na sprzedanie, który trzeba jakoś nazwać. Prawie jak numer identyfikacyjny czy jakiś kod. Madelaine Etienne Gretel. Pamiątka zostawiona jej po jej rodzicach, którzy chociaż w tym przypadku wykazali się nieco kreatywnością.

Dziewczę posiada wiele przydomków, które nadało jej otoczenie. Najpopularniejszym zdecydowanie jest skrót wywodzących się z jej imienia. Maddie. Pod tą nazwą jest najbardziej znana. Jednakże jako że ludzie to nieprzyjemne bestie i jakże kreatywne stworzenia, powstał szereg przydomków, którymi rzucają pod adresem dziewczyny. Okularnica, Dziwoląg oraz Quasimodo. Zwłaszcza upodobali sobie to ostatnie.

Co prawda Maddie nie może poszczycić się sporej wielkości piersiami, to jednak coś tam skrywa pod warstwą ubrań. Zdecydowanie można powiedzieć, że jest kobietą.

Jej wygląd może nieco mylić, gdyż wygląda dosyć młodo, aczkolwiek dziewczyna ukończyła aż dwadzieścia cztery lata.

Nigdy się nad tym nie zastanawiała. Jest raczej zbyt nieśmiała, zwłaszcza jeśli chodzi o bliższe relacje z innymi, toteż nigdy jasno się nie określiła. Dlatego też, uznajmy, że jej orientacja jest nieokreślona. No chyba, że chodzi o taką w terenie. Z nią u Maddie jest naprawdę kiepsko.  

Z zamiłowania wielbicielka książek. Niestety, nie dostała pracy w bibliotece miejskiej, jednakże swój mały kąt odnalazła w malutkiej księgarni, praktycznie zapomnianej przez wszystkich. Mało nowości jeśli chodzi o książki, większości staroci, co poniekąd księgarnię można podciągnąć pod antykwariat. Z dumą może o sobie powiedzieć, że pracuje w księgarni.


Świat-3. Nigdy nawet jej przez głowę nie przeszło, by wyruszać poza jego mury. Zresztą, żyje w przekonaniu, że tam, po drugiej stronie, jest tylko wirus, epidemia, nic więcej. Zgliszcza i stosy trupów.

Nie należy do żadnej. Nie ingeruje w polityczne sprawki, nawet w to nie wnika i się tym nie interesuje. Tak więc neutralna.

Nie posiada żadnych udziwnień, żadnych ogonów, pazurów, dziwnych zwierzęcych atrybutów. Jest najzwyklejszym człowiekiem.

The Book Thief. Bo brzmi zajebiście.

• Doskonała pamięć. Mózg Maddie jest w stanie przechowywać naprawdę sporo informacji, ładnie je poukładać, by dziewczyna w odpowiedniej chwili mogła z nich skorzystać. Pamięta wszystkie wydarzenia ze swego życia, każdą książkę, którą przeczytała. No praktycznie wszystko.
• Poliglotka. Z racji doskonałej pamięci, dziewczyna z łatwością przyswaja sobie języki obce. A zna ich naprawdę sporo. W tym z dwa wymarłe.
• Ręka do roślin. Dziewczyna uwielbia wszelakiego typu rośliny doniczkowe i z którymi potrafi się obchodzić, nawet z najtrudniejszymi gatunkami.
• Wysokie IQ. Umiejętność analizy i syntezy oraz myślenia abstrakcyjnego. Wiadomo.
• Zwiększona percepcja. Daje jej to szybsze zauważanie przeróżnych rzeczy, ludzi czy też sytuacji i ich analizę.


• Niedowład prawej ręki. Jej dłoń w stanie spoczynku jest wykrzywiona w nadgarstku ku wewnętrznej stronie i żeby ją wyprostować, musi użyć drugiej dłoni. To samo z palcami. Nie jest w stanie ich w pełni wyprostować, chyba, że pomoże sobie drugą ręką, ani też nie jest w stanie ich zacisnąć.
• Krótkowzroczność. O ile bez okularów widzi obiekty w odległości pół metra od niej, tak im dalej tym większa zamazana plama.
• Jest cholernie podatna na wpływ innych. Czyli bardzo łatwo nią manipulować. I nie dlatego, że ona tego nie wie. Wie. Ale ie potrafi się przeciwstawić i postawić komuś. Brak w niej jakiejkolwiek asertywności.
• Kompleksy. Zarówno te na tle jej intelektu jak i ciała. A wszystko dlatego, że przez całe życie jej matka wmawiała Maddie jak bardzo ma niską wartość.

Czy zdarzyło Wam się minąć kogoś takiego na ulicy, że nie można było przejść obok niego obojętnie? Że jego twarz, włosy, sposób w jaki się porusza zapada w pamięć? Tak? To teraz obróćmy to o 180 stopni. Maddie jest tego typowym przeciwieństwem. Przemyka między ludźmi niezauważona. Szara niczym mysz, nie wyróżniająca się niczym szczególnym. Nie jest urodziwa, acz normalna. Zwykła. Po prostu przeciętna. Średniego wzrostu, bo mierząca jakieś 160 cm o średniej budowie ciała z wagą ponad 50 kg. Niemal zawsze z nieco przygarbioną sylwetką, jakby nie chciała zostać zauważona przez kogokolwiek, z za dużymi okularami na nosie, które co rusz musi poprawiać, gdyż te zsuwają się.
Ubrania również nie należą do tych z pierwszych okładek magazynów. Zazwyczaj za duże na nią, nie raz zupełnie do siebie nie pasujące o rozwianych włosach do ramion koloru jasnego blond. Oczy zaś są bursztynowe (tak Nat! Jest taki kolor oczu oficjalnie przyjęty! Ha!), nie wyróżniające się praktycznie niczym szczególnym. Tak, Maddie to zwykły, szary wręcz nudny obywatel tego jakże cudownego miasta.

Maddie przez całe życie była obwiniana przez matkę, że jej ojciec ich opuścił z racji jej niepełnosprawności. No bo czemuż to ktoś tak dumny jak on miałby opiekować się kaleką? Dziewczyna od zawsze słyszała same negatywy na swój temat. Jaka to ona nie jest głupia i beznadziejna, że nie potrafi nic zrobić. Niepotrzebna i brzydka, a na dodatek niepełnosprawna. A kiedy kobieta popełniła samobójstwo, zostawiła jakże cudowną notkę, o treści "żałuję, że Cię urodziłam". No cóż, coś takiego sprawiłoby, że nie jeden załamałby się albo popadłby w depresję. Ale nie Maddie. Pomimo przeżyć jest bardzo otwartą i przyjacielska osobą. Po prostu nie radzi sobie z rzeczywistością. Chciałaby mieć przyjaciół, kogoś bliskiego, ale nie potrafi nawiązywać bliższych kontaktów. Jest dosyć nieśmiała i nieporadna w tym wszystkim. Wie, jak się zachowywać i co robić w danych sytuacjach, ale... wie to z książek. A nie z doświadczenia. Maddie stara się jak może, naprawdę. Jest uczynna i miła, ale przy tym mało asertywna co zazwyczaj kończy się jej wykorzystaniem. Ale mimo wszystko nie poddaje się i stara żyć po swojemu z dość pozytywnym nastawieniem co dalej.

• Nie potrafi gotować. Jest w tym naprawdę kiepska. Ona pali nawet wodę w garnku!
• Żywi się praktycznie sztucznym jedzeniem i zupkami instant.
• W jej domu zawsze panuje bałagan. Jakieś porozwalane ciuchy się walają, jakieś kubki po kupnym jedzeniu i takietam.
• Ma kilka roślin doniczkowych ale i tak najbardziej uwielbia swoją mięsożerną roślinę - Vincenta.
• Uwielbia owoce. Zwłaszcza czerwone. Truskawki, maliny i poziomki.

Tak bardzo jestem odciągany od komputera... Ale resztką sił udało mi się sprawdzić kartę. Uwielbiam takie postacie. Niby szare, zwykłe, monochromatyczne, ale... to jest w nich właśnie najlepsze. Nie mam przeciwwskazań. Akceptuję.