Godność: Utaruki Nobu (nazwisko i imię), pseudonim: Nutaro
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 36 lat, ale przez zmęczenie życiem wygląda nawet na 40
Zawód: Dawniej inżynier w wojsku (ostatni raz widziany z patrolem poza murami dziesięć lat temu - miał wtedy 26 lat)
Miejsce zamieszkania: Ścieki

Organizacja: Łowcy
Stanowisko: Technik
Rasa: Łowcy
Ranga: Technik

Moce:
Odkąd oczy Nutaro zmieniły swój kolor z brązowych na czerwone, mężczyzna zauważył, że jego ciało może pozwolić sobie na więcej. Jego zręczność, siła, szybkość i ogólna sprawność fizyczna (rasowa) przekraczają jego dotychczasowe, ludzkie możliwości.

Artefakty:
Niesamowity kryształ, który znalazł kiedyś poza miastem, a który obecnie nosi na swojej szyi. Ktoś kiedyś powiedział mu, że nazywa się Diablo i od tej pory tej nazwy właśnie używa. Jego niesamowite moce pozwalają nosicielowi na zamianę w istną bestię.

Technologia:
Ludzie przywiązują się do swojego domu nawet wtedy, gdy nie traktowano ich tam jakoś szczególnie dobrze. Nie inaczej jest z Nutaro lubiącym od czasu do czasu przebywać na ulicach miasta, ryzykując tym samym swoje życie. Z tego powodu udało mu się załatwić przepustkę, która pomaga mu nie tylko w ukojeniu męczącego uczucia nostalgii, ale także przydaje się, kiedy trzeba załatwić coś na powierzchni, a jednocześnie nie zwracać na siebie zbytniej uwagi. Pomimo swojej lekkiej niesprawności, Nutaro zawsze jest chętny do pomocy.

Umiejętności:
Odkąd został uratowany przez Łowców i wyleczony na tyle, że mógł stać, zaczęto jego ostrożne przysposabianie do tej wrażliwej grupy. Choć zakładano, że może nie być wierny ich ideom, to mimo tego stopniowo szkolono go w posługiwaniu się bronią białą (rasowe). Jego ulubionym orężem został bicz. Do grupy przyjęto go jednak nie ze względu na jego szybkość nauki, a na wcześniej posiadane umiejętności, czyli szeroko rozumianą inżynierię, przez którą rozumie się tak naprawianie zegarków, co zresztą uwielbia, jak i przegląd mechanizmów broni czy też skręcanie śrubek w robotach. To ostatnie nie byłoby jednak możliwe bez drobnych umiejętności informatycznych pomagających mu przy ich programowaniu czy też wyszukiwania wirusów lub błędów w działaniu. Darem, który Nobu posiadał od małego, była natomiast spostrzegawczość. Wystarczy, że mężczyzna rzuci na coś okiem, a zauważa szczegóły niedostrzegalne dla innych. Niezależnie od tego czy przed jego oczyma stoi matryca czy też osoba, Nutaro potrafi po prostu dostrzec więcej i reagować szybciej.

Słabości:
Nutaro znalazł się u Łowców po tym, jak jego oddział został zaatakowany przez wymordowanych. To, że wyszedł z zasadzki żywy można już nazwać cudem, więc uszkodzenie stawu kolanowego jest małą ceną jaką przyszło mu zapłacić. Nie jest na tyle zniszczony, żeby mężczyzna nie mógł chodzić, ale ból towarzyszący mu przy każdym kroku jest na tyle uciążliwy, że woli wspierać się laską. Sprint jest dla niego niemożliwy, a trucht wiąże się z nieporadnym wyginaniem ciała podczas poruszania się, ale na krótką metę jest nawet możliwy. Oprócz tego od zawsze cierpiał na talassofobię, czyli strach przed większymi zbiornikami wodnymi. O ile kąpiel w wannie nie sprawia mu problemu, o tyle już bliższa obecność basenu, morza, jeziora czy nawet głębszej wieki przyprawia go o zimne poty i niespokojne ruchy. I co mu tutaj fakt, że jest dość dobrym pływakiem, jeśli dostanie ataku paniki w wodzie? Na nic. Fobia ta rozciąga się również na niespodziewane polanie go wodą, które niemal natychmiast wyprowadza go z równowagi.

Wygląd zewnętrzny:
Wysoki, jak na Azjatę, bo mierzący sobie 1,84m mężczyzna o czerwonych oczach i siwych włosach, które pomimo znowu nie tak starego wieku zagościły na jego głowie. Można powiedzieć, że Nut jest dość dobrze zbudowany, bowiem waży 80 kilogramów, które jednak nie składają się z tłuszczu. Twarz smukła, ostro zakończony podbródek i niewielki, lekko spiczasty nos to coś, co go charakteryzuję. Nie można również pominąć brody, która gości na jego facjacie pomimo tego, że wśród swoich rodaków raczej na próżno jej szukać. Ach tak, oczywiście też jest już całkowicie siwa. Cera jasna, pozbawiona większych niedoskonałości, choć widać na niej już pierwsze zmarszczki w okolicach kącików oczu i czoła. Pomimo swojej lekkiej niepełnosprawności, postura Nutaro zdradza jego stoicki spokój oraz twarde podejście do życia. Można odnieść wrażenie, że ten człowiek wolno kuśtykający w kierunku obserwatora doskonale wie w którym momencie swojego życia się znajduje i co będzie mógł jeszcze osiągnąć. Z kolei po dłoniach Nobu widać, że całe dnie para się pracą. Twardy naskórek, krótko przycięte paznokcie oraz wieczne obecne smar i liczne otarcia. Z pewnością nie są to dłonie modela, ale też Nutaro nim być nie zamierza. Nie posiada żadnych śladów szczególnych, pieprzyków, znamion, ani blizn (poza jedną, rozciągającą się od prawej łopatki do lewego biodra), więc niestety nie może tutaj niczym zaskoczyć.

Charakter:
W parze z wyglądem idzie również charakter. Przede wszystkim Nutaro można określić jako dziadka, który zmęczony jest życiem. Prawie nigdy się nie uśmiecha, nie śmieje się z kawałów i daleko mu do bycia duszą towarzystwa. Na zgromadzeniach, przy rozmowach i na imprezach siada raczej z boku, przyglądając się wszystkim zgromadzonym swoim spokojnym wzrokiem. Jest też również osobą, do której można przyjść w sytuacji awaryjnej i być pewnym, że panika nie przeniesie się również na niego. W kontaktach z innymi jest raczej oschły i nie pokazuje swojej wrażliwszej strony, a przynajmniej nie robi tego bezpośrednio. Rzadko kogoś skomplementuje, rzadko doda mu otuchy, ale za to można być pewnym, że zawsze będzie szczery. Jeśli już miałby skłamać, to wolałby po prostu milczeć, co też często robi gdy zada mu się niewygodne pytanie. Jednakże pomimo pozornego wycofania, Nobu tak naprawdę dba o wszystkich zgromadzonych dookoła idei przysługującej Łowcom. Nikogo nie powinno więc dziwić, że raz wypowiedziane w jego obecności imię, pseudonim czy jakaś informacja, po prostu tkwią w jego pamięci prawie na zawsze. Nigdy nie zdarzyło mu się też odmówić pomocy innym Łowcom nawet wtedy, gdy miał na głowie i tak wystarczająco pracy. Mężczyzna po prostu nie marudzi na to, co zrzuca na niego życie, a spokojnie, jednostajnie, niczym mrówka, robi swoje niezależnie od reszty. Niektórzy mogą to nawet nazywać pracoholizmem, ale do tego akurat mu daleko. W chwilach relaksu Nutaro lubi usiąść w fotelu bądź na ławce i popijać jakiś napój, który niekoniecznie musi być alkoholowy. Ogólnie jest to cichy człowiek, na którym można polegać i któremu można się zwierzać, ale od którego na pewno nie można oczekiwać poklepania po ramieniu i pogłaskania po główce za poprawne wypełnianie obowiązków. Jeśli jednak nie chce się mieć do czynienia z brutalna rzeczywistością wyrażoną szczerymi słowami, to lepiej trzymać się od niego z daleka.

Dodatkowe:
Potrafi pływać, grać na skrzypcach i fortepianie, nie pali, pije sporadycznie, nie tańczy, nie lubi hazardu. Ma odruchy tacierzyńskie w stosunku do dzieci i młodszych od siebie kobiet.

Akcept.