Średnich rozmiarów dom jako tako prezentujący się z zewnątrz. Corazón jednak zadbał o to (na ile mógł), aby w ścianach oraz dachu nie było dziur, a w okna wstawił drewniane deski na zawiasach, które mają blokować choć trochę przed dostawaniem się zimna do środka. Sam budynek składa się z swego rodzaju przedpokoju, niewielkiej "kuchni", łazienki, "salonu" oraz sypialni pary. Wyposażenie mieszkania może nie jest jakieś górnolotne, bo o to trudno na Desperacji, ale Corazón postarał się o jakieś "ładne" mebelki oraz trochę wyposażenia, aby Aurora mogła choć trochę poczuć "luksus" w ich domu. Jego największym osiągnięciem jest dwuosobowe łóżko z miękkim materacem oraz pościel. Nie pytajcie w jaki sposób to zdobył...
*bardziej szczegółowy opis pojawi się w przyszłości*

Leżał na fotelu w salonie rozmyślając nad niektórymi sprawami. Głównie jego myśli oscylowały wokoło wydarzeń z przeszłości. Nie żałował, że został zabity i powrócił jako wymordowany. Dzięki temu mógł spotkać największe szczęście jego życia, które ociepla każdy jego dzień samym swoim istnieniem. Nie zmieniało to jednak faktu, że czasem czysta ciekawość zaganiała jego myśli w kierunku starego życia. Cały problem polegał na tym, że nie pamięta z niego praktycznie nic. Poza kilkoma zdarzeniami oraz krótkimi chwilami przed śmiercią. Blizny na klatce piersiowej zapiekły, jak gdyby zabliźniły się dopiero kilka dni temu. W rzeczywistości miało to miejsce kilkanaście ładnych lat temu. Nie ważne jak długi okres czasu nie minął od tego momentu blizny zawsze paliły w ten sam sposób. Były one głównym powodem powrotu Corazóna do rozmyśleń na temat dawnych czasów. Tatuaż oraz blizna, które zdobią jego twarz również mają na to jakiś wpływ. W końcu co mają oznaczać trójkąty wytatuowane pod jego okiem oraz dlaczego ktoś uznał, że "poszerzenie" jego uśmiechu w tak brutalny sposób będzie dobrym pomysłem? Czy faktycznie miało to jakieś znaczenie? Może było to widzimisię oprawców. Pod natłokiem prób przypomnienia sobie czegokolwiek głowa mężczyzny zaczęła boleć, a on sam nawet nie wiedząc kiedy usnął. Jednak nawet podczas snu przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Znów nawiedził go sen, który pomimo jego braku wspomnień, wydawał się nazbyt realny, a wydarzenia w nim zawarte zbyt prawdziwe. Nie trzeba było czekać długo, aż ciało Corazóna pod wpływem wizji zaczyna oblewać się zimnym potem. Na jego twarzy pojawił się grymas bólu oraz złości. Cóż takiego mogło mu się śnić? To wie tylko on, ale jedno jest pewne. Nie należy to do najprzyjemniejszych snów jakie można mieć.

Aurora w domu jej i Corazóna mogła być sobą i często z tego korzystała, płatając mu różne figle. Mniej lub bardziej erotycz Po prostu była wesołą sobą. Nie musiała ukrywać się za maską niedostępności i kłamstw, mogła... Cieszyć się życiem po życiu? Tak to można w skrócie nazwać.
Kiedy zauważyła, a właściwie poczuła, że nie ma przy niej jej Ukochanego, wstała z łóżka i rozejrzała się po pokoju. Faktycznie, nie było go przy niej i prawdopodobnie znowu poszedł do salonu rozmyślać. Nie trzeba chyba mówić, że za tym nie przepadała. Woli, żeby był cały czas przy niej i już miała pójść naburmuszona mu wypominać, że jak to śmie spać bez niej, gdy zauważyła coś, czego człowiek normalnie nie widzi. Mianowicie to, że Corazón siedzi w fotelu oblany potem, z grymasem cierpienia, najwyraźniej śniący o... Czymś po prostu złym.
W takim wypadku humor Aurory odwrócił się o 180 stopni. Podeszła do niego, wpakowała mu się na kolana i... Wcisnęła swoje piersi w jego twarz, przy okazji obejmując go i głaskając. Czy wspomniałem, że była nago? Tak, w obecności Swojego Ukochanego ani trochę się nie krępuje i po prostu chodzi bez ubrań. Wcale nie po to, by się na niego rzucić i uprawiać z nim dziką miłość kiedy jej się zachce.