M o c e
— Żywioł: ogień — Żywioł, który idealnie pasuje do jego temperamentu. Potrafi wytworzyć iskrę z niczego. Kontroluje i włada powstałym ogniem wedle własnego uznania. Żywioł ten jest niesamowicie niszczycielski, języki ognia pochłaniają wszystko co stanie na ich drodze. Alistair może kontrolować stopień oparzenia, nawet do stanu, w którym ogień nie rani nikogo. Żywioł nadmiernie wykorzystywany ponad limit, staje się szkodliwy również dla Alistaira, który odczuwa również skutki poparzenia. 
{3 posty działania, 4 posty przerwy}
— Czytanie w myślach — Alistair zyskał spory dar od Boga, jak również przekleństwo, które z czasem uaktywniło się i zyskało na sile. Mężczyzna potrafi wkraść się do czyiś myśli i je usłyszeć.
Nie ma jednak możliwości wpłynięcia na ich zmianę czy zmuszenie do  podjęcia innej decyzji. Moc ma również swoje minusy, a jednym z nich jest odległość. Alistair może usłyszeć myśli osób znajdujących się w zasięgu trzech metrów, co jest sporym utrudnieniem. Wszelkie głosy, szepty są niezwykle irytujące i rozpraszające. Dopiero kiedy nawiąże z przeciwnikiem kontakt wzrokowy będzie mógł bezproblemowo przedostać się do jego świadomości. Swoją mocą nie może wyrządzić nikomu krzywdy, gdyż po prostu się nie da. Moc bywa uciążliwa bardziej dla niego, aniżeli dla otoczenia. Po latach posiadania tej niezwykłej zdolności przyzwyczaił się do ciągłych szeptów wokół niego. Kompletnie nie panuje nad jej działaniem, co często wywołuje w nim frustrację.
{3 posty działania, moc po 3 postach odnawia się sama, samoistnie działając}
— Zmuszenie do uległości — Alistair potrafi wprowadzić jednostkę w trans i dzięki temu zmusić ją do uległości. Nie zmusi jednak osobnika do zadania sobie obrażeń, bądź wyrządzenia krzywdy, jednak dzięki tej mocy będzie mógł pozbawić go broni czy po prostu sugestią zmusić do poddania. Moc nie jest długotrwała, jednak po jej zbyt częstym użytkowaniu pojawiają się zawroty głowy oraz krwotoki z nosa.  
{2 posty działania, 3 przerwy}
+ rasowe: posiadanie skrzydeł i ich dematerializacja, oraz zwiększona regeneracja ciała.

U m i e j ę t n o ś c i
— Władanie bronią białą: katana, sztylety.
— Walka wręcz — Potrafi się obronić, jak również wyprowadzić atak. Lata treningów, jakie odbył pod okiem swojego nauczyciela, nauczyły go sztuk walki do poziomu perfekcyjnego.
— Strzelanie z łuku.

S ł a b o ś c i
— Częste bóle głowy — Spowodowane używaniem telepatii. Anioł wówczas zamyka się w odosobnionym miejscu, gdzie nie docierają wszelkie myśli.
— Niekontrolowane wybuchy gorąca — Nie ma nic bardziej irytującego, kiedy temperatura własnego ciała zmienia się niczym w kalejdoskopie. Fala gorąca potrafi nadejść nieoczekiwanie i w najmniej odpowiednim momencie. Automatycznie robi mu się duszno i musi się natychmiastowo ochłodzić.


W y g l ą d
Typowa anielska  uroda, charakteryzuje się pięknem. Przedstawiciele tej rasy nie posiadają znaczących defektów czy znamion grzechów dopuszczonych przez ludzkość. Alistair również, jak każdy anioł, posiadał niezwykłą urodę. Jasna, blada cera idealnie kontrastuje się z czarnymi niczym smoła, niesfornymi włosami oraz fiołkowymi oczami. Niezwykle wysoki, gdyż mierzy metr dziewięćdziesiąt, wpisując się w przedział wagowy osiemdziesięciu dziewięciu kilo. Wyrzeźbione od lata z treningów ciało, ozdobione paroma głębokimi bliznami po bitwach stoczonych dla Pana. Jedna, najdłuższa blizna ciągnie się od prawej łopatki aż po lewy bok, druga z kolei zaczyna swoją wędrówkę wzdłuż prawego ramienia, aż do łokcia. Dodatkowym, dość charakterystycznym znakiem rozpoznawczym jest pieprzyk tuż pod prawym okiem. Posiada łagodniejsze rysy twarzy, które zyskują na surowości wraz z pierwszymi oznakami złości. Wówczas twarz tężnie, a wcześniej gładka cera, staje się napięta oraz niezwykle ostra.


C h a r a k t e r
Alistair, jak na anioła przystało, charakteryzuje się wysoką lojalnością względem własnej rasy. Niezwykle surowy i skuteczny w wykonywaniu powierzonych mu zadań. Nie straszne jest mu wymierzenie kary dla grzeszników sprzeciwiających się Bogu. Pomimo swojej służby, nie jest pokornym i wiecznie uniżonym aniołem, który ugina karku przed innymi pobratymcami. Nie zgadza się często ze zdaniem swoich braci, uważając, że Bóg odchodząc postąpił w najbardziej karygodny i ohydny sposób, przez co wielu odbiera to jako przejaw arogancji. Żaden jednak nigdy nie odważył się powiedzieć tego na głos, gdyż wszelkie powinności Alistair wykonuje z niezwykłą starannością. Bywa szorstki i chłodny w obyciu. Nie odnajduje się w większych grupach rozterkotanych aniołów, dlatego też woli trzymać się na uboczu. Często odbierany jako pyszny i zarozumiały, a prawdą jest, że Alistair posiada własne zdanie praktycznie na każdy temat. Nie działa, jak większość osobników anielskich, pod wpływem słów osób trzecich. Przekonują go logiczne i konkretne argumenty. Anioł cechuje się ogromnym spokojem, jednak cierpliwością już mniej. Bywa niecierpliwy, a z tym wiążą się nagłe wybuchowy. Nie posiada delikatności, jak pozostali skrzydlaci, gdyż wychowany od najmłodszych lat na żołnierza, uczony był walki oraz władania bronią biała. Utracił na rzecz amii Pana wiele z łagodności, jednak nie brak mu ogłady.
Niezwykle surowy oraz wymagający od aniołów, które pragną od niego się uczyć. Niczym dowódca we wojsku musztruje ich i stosuje ostre reprymendy, nie wdając się z wychowankami w zbędne, bliskie relacje. Niezwykle wymagający z niego nauczyciel, nie mający cienia litości — nie dość, że na polu walki —  to również dla młodych aniołów.
Alistair stoczył wiele bitew dla Zastępu Anielskiego i jako jeden z nielicznych aniołów potrafi poradzić sobie z zabijaniem wrogów Edenu. Niezwykle wytrzymały psychicznie, dzięki czemu trudno go złamać.


D o d a t k o w e
— Pali jak smok. Kopci jakieś edeńskie trawki, dzięki którym może się trochę pooszukiwać, że te go uspokajają.
— Uczy młode anioły walki bronią białą. Szkoli biedaczków, którzy sami przychodzą o porady do niego i o parę lekcji. Rzadko, który ostaje do końca.
— Nosi zawieszoną na szyi srebrną obrączkę od ludzkiej kobiety, która się w nim zakochała. Uczucia nigdy nie odwzajemnił, jednak pamiątkę sobie zostawił. Był przy niej kiedy umierała chora na raka.
— Lubi łowić ryby. Często zaszywa się nad niewielkim jeziorem, gdzie w ciszy i w spokoju siedzi z wędką, i poluje na ryby.
— Uważa, że myśli innych osób są niezwykle głośne.
— Posiada bratanka o imieniu Tyrell.

Cudowna karta. Wyrywałbym. Akcept