☬ Biokineza - w jego przypadku jest to bardziej powrót do ludzkiej formy niż przemiana w bestię z piekła rodem. Jako, iż częściej przebywa w zwierzęcej postaci, a wręcz woli w niej pozostawać, korzystanie z tej zdolności jest niezwykle bolesne i męczące. Jeśli jednak brać pod uwagę wygląd zwierzęcia, to Rashid jest swoistym centaurem. Z tym wyjątkiem, że od pasa w dół nie posiada pięknych kopytek, a osiem odnóży i kosmaty, czarny, pajęczy odwłok. Dzięki tej formie może poruszać się szybciej, jest wyższy o całe pół metra od normalnej miary i straszy pół Desperacji. Zwykle po odwróceniu przemiany przez dłuższy czas ma problem z poruszaniem się na jedynie dwóch nogach i boli go kręgosłup.
☬ Wabik - dzięki wydzielanym feromonom jest w stanie zauroczyć ofiarę, tymczasowo ją obezwładniając i pozbawiając woli walki. Działa zarówno na zwierzęta jak i istoty rozumne, ale jest nieskuteczna przeciwko androidom oraz osobom z uszkodzonym zmysłem węchu (a także z zakrytym nosem). Ofiara sama z siebie zaczyna iść w kierunku Rashida, ignorując wszelkie zagrożenia na nią czyhające. Trwa to dwa posty, po których nastąpić muszą trzy posty przerwy przed kolejnym użyciem. Skutki uboczne: przez krótki czas po skorzystaniu z mocy odczuwa mrowienie całego ciała i drętwieje mu język.
☬ Pajęczyny - wytwarzanie bardzo mocnej i lepkiej substancji. Najłatwiej jest z niej korzystać w zwierzęcej formie, gdzie za pomocą odwłoka i odnóży może szybko pochwycić ofiarę i uformować wokół niej kokon, jednakże młody Egzorcysta może nią również strzelać spod języka oraz wytwarzać na dłoniach, co jest dużo bardziej pracochłonne i mniej efektywne. Oprócz unieruchamiania przeciwników, substancja ta jest również pomocna dla niego i jego przyjaciół, choćby jako prowizoryczny opatrunek na krwotoki - owijając ranę pajęczyną jak bandażem. Maksymalna długość używania mocy to trzy posty, po nich musi odpocząć przez cztery, aby na nowo zebrać materiał pajęczynotwórczy. Skutki uboczne: łzawienie, swędzenie wewnętrznych stron dłoni, chwilowe osłabienie przez chwilę po użyciu mocy.

☬ Posługiwanie się bronią białą, a w szczególności sztyletami i nożami. Gdyby miał jak chwytać je odnóżami, mógłby z powodzeniem odtworzyć memiczną scenę Grievousa i Obi-Wana.
☬ Master of deception; jego po prostu nie da się przegadać. Zawsze znajdzie sposób, żeby kogoś na coś namówić, użyć podstępu i wepchnąć nawet najbardziej nieufną osobę wprost w zasadzkę. Czasem siła jego sugestii jest mocniejsza od strachu odczuwanego przez ofiarę.
☬ Medycyna na rozgarniętym poziomie. Potrafi zatamować krwotok, zająć się zbyt rozległą raną, nastawić złamanie, rozpozna większość najczęściej spotykanych na Desperacji chorób i przygotuje lek, jeśli ma pod ręką odpowiednie składniki. Wie też jak wykorzystać naturalnie występujący w swojej pajęczynie antybiotyk do leczenia pacjentów (zagniatając ją z chlebem).
☬ Rasowe: zwiększona tężyzna, wyostrzone zmysły, zwiększona czujność.


☬ Wrażliwy na mocne światło. Boleśnie razi jego oczy, a także potrafi piec odsłoniętą skórę. Nie ma dla niego życia w lato, ale przynajmniej nieco lepiej widzi w ciemnościach.
☬ Zdecydowanie bardziej woli swoją "zwierzęcą" formę, ale z uwagi na siostrzyczkę, przy niej pozostaje dwunożnym chłopcem. Czasem w ludzkiej powłoce nękają go bóle kręgosłupa. Przy zbyt długim pozostawaniu bez swoich sześciu dodatkowych nóg, czuje nieodpartą potrzebę przemiany.
☬ Mózg prany przez Kościół od wczesnego dzieciństwa. Nie ma rzeczy, której nie zrobi dla Ao, choćby ktoś wyżej od niego postawiony kazał mu się zabić. Nienawidzi każdego anioła po równo, nawet jeśli jest to nawrócony.
☬ Nie lubi zapachu cytryn. Jest dla niego obrzydzający i wywołuje mdłości.

Choć niby jest nastolatkiem, wciąż częściowo bliżej mu do dziecka niż dorosłego, a przecież zaledwie parę lat dzieli go od osiągnięcia dojrzałości. Jest raczej niewysoki, choć ma jeszcze czas na rośnięcie i na pewno to zrobi. Przewyższa odrobinę swoją siostrę, choć budowę mają podobną. Szybki metabolizm oraz odpowiednie posiłki, których Kościół nigdy dzieciom nie szczędził, sprawił, iż ma wagę odpowiednią do swojego wieku oraz wzrostu. Ma szczupłą, ale umięśnioną sylwetkę, wyćwiczoną morderczymi, codziennymi treningami. Skóra o nienaturalnie bladym, zimnym odcieniu, pozbawiona jakichkolwiek przebarwień i naznaczona kilkoma drobnymi bliznami zdobytymi głównie w procesie ciężkiej edukacji.
Włosy sięgają nieco za szczękę, są jeszcze jaśniejsze niż skóra, białe jak mleko z jasnoniebieskim pasemkiem przebiegającym przez prawą stronę głowy. Na ogół Rashid wiąże je w krótką kitkę, z której ucieka kilka krótszych pasm. Ma dość delikatne rysy twarzy, choć wciąż istnieje nadzieja, że z wiekiem będzie bardziej przypominał mężczyznę niż chłopca. Duże, jasnoniebieskie oczy zdecydowanie zaprzeczają azjatyckiemu pochodzeniu i wskazują na udział zupełnie innej genetyki w procesie tworzenia młodego Egzorcysty. Prosty nos oraz dość wąskie usta skrywające bardzo ostre, długie kły dopełniają wyglądu bladej, pozbawionej emocji twarzy.
Wydaje się być wiecznie znudzony otaczającym go światem, chodzi z miną wyrażającą coś pomiędzy "po co rano wstawałem, skoro zaraz znowu się kładę" a "właściwie to mógłbym umrzeć, mam to gdzieś". Większość osób stara się go ominąć szerokim łukiem, nawet, jeśli aktualnie nie przebywa w pajęczej postaci, której wielu po prostu się boi.


Na pierwszy rzut oka, istota ta nie posiada żadnych emocji i traktuje świat z idealną wręcz obojętnością. Brak uśmiechu, pogarda wobec świata, idealne wręcz opanowanie. Zupełnie nie przypomina dziecka, jakim wciąż przecież jeszcze jest. Szkolenia oraz pranie mózgu dokonane przez Kościół Nowej Wiary zmieniły go w dojrzałego umysłowo mordercę, który do wszystkiego stara się podejść ostrożnie i z dystansem. Obelgi nie robią na niego najmniejszego wrażenia, nawet najzabawniejsze żarty kompletnie do niego nie trafiają i nie wywołują śmiechu. Preferuje czarny humor, tak jak i jego siostra. Jeśli już zdecyduje się komuś odpowiedzieć, to zwykle robi to z dużą ilością ironii, sarkazmu i chamstwa, co raczej nie czyni go dobrym kompanem do plotkowania przy herbatce. Bywa kompletnie nieprzewidywalny przez swoje skrywane emocje, ale można być pewnym, iż nawet najlepszemu przyjacielowi wbiłby bez zastanowienia nóż w serce. Rashid jest całkowicie nieprzekupny i nie da się go w żaden sposób ubłagać o litość, słucha jedynie rozkazów swoich przełożonych oraz polega na zdaniu siostry. Woli samotność od gromadki przyjaciół, nie przepada za zawieraniem nowych znajomości, które, jego zdaniem, mogłyby tylko go osłabić. Stara się unikać walki, ale gdy jest to niemożliwe, walczy zaciekle, korzystając z wszelkich dostępnych środków.

☬ Naturalnie obniżona temperatura ciała do około 33-34 stopni.
☬ Nie zna rodziców, jako dwulatek porwany został podczas krucjaty Kościoła Nowej Wiary. Związał się jednak emocjonalnie z rok młodszą siostrą, dla której rezygnuje ze zwierzęcej formy z uwagi na jej lęk.
☬ Kiedy już się zaśmieje, jego śmiech przypomina śmiech hieny.

Z jakiej racji w twojej pajęczynie występuje antybiotyk?

Z takiej, panie adminie:

Internety napisał:Włókna pajęczej sieci składają się z białka, które jest doskonałą pożywką dla rozwoju bakterii i pleśni. Aby misterna konstrukcja nie została zjedzona przez niewidoczne drobnoustroje, sieć pokryta jest naturalnym środkiem bakteriobójczym - antybiotykiem. Z przyłożonej na ranę pajęczyny, uwalnia się zabójcza dla bakterii substancja, co znacznie zmniejsza ryzyko infekcji.

W średniowieczu stosowano chleb gnieciony z pajęczyną. Dla przykładu.

Dobrze, ale nadal pozostaje pytanie "z jakiej"
Wymordowani nie otrzymują aż takich bonusów związanych ze zwierzęciem, z którym są wymieszani genetycznie. Dla przykładu: wymordowany z genami węża nie otrzymuje za darmo jadu, jako bonusu, kiedy już wykorzystał miejsca na moce. Może mieć jad, owszem, ale w miejscu mocy. Tak samo jest w twoim przypadku.

To wchodzi w skład budowy nici pajęczej i nie jest to bonus typu jad, a skład tego materiału, gdzie nawet napisane jest po co on jest.

Dobra, po rozmowie z Growem i Zero, i po przeczytaniu paru źródeł, doszliśmy do wniosku, że pajęczyna może mieć działania bakteriobójcze dopiero po zagnieceniu z żytnim chlebem, a i tak nie daje 100% skuteczności. Jeżeli się zgadzasz na to, dopisz to proszę, by nie było nieporozumień.

Wartakus, następnym razem wszelakie uwagi pisz na pw, by niepotrzebnie nie robić bałaganu i chaosu pod CUDZĄ KP.

I o to właśnie chodziło. Wiadomo, że nie ma takiej skuteczności jak lek dostępny w aptece, ale na Desperacji lepsze to niż odrąbywanie sobie ręki. Dopisane~

W takim razie akcept.