Godność:

Skąd wzięło się moje imię? Cóż, nie jestem jego pierwszym właścicielem. Dowiedziałem się o tym, odwiedzając grób zmarłego przed moim narodzeniem brata. Prawdziwe skurwysyństwo ze strony rodziców, prawda?
Od tamtego momentu nienawidzę każdej literki miana Raen Edell. W żaden sposób nie wiązało się ono z godnością. I do dziś się nie wiąże.



Pseudonim:

Zwykło się mówić na mnie Ren. Tak mówiło do mnie rodzeństwo. I żona.



Płeć:

Dzięki Bo... Na szczęście dla mnie i nieszczęście dla mojej kochanej siostry, rodzice nigdy nie chcieli mieć córki. Jestem mężczyzną.



Wiek:

Odkąd świdruję ludzi czerwonym wzrokiem brak czasu wydaje się być absurdem. Wizualnie mam coś koło czterdziestki, pięćdziesiątki. Ale tak naprawdę mam niecałe 189 lat.



Orientacja:

Heteroseksualny. Jedna z niewielu rzeczy, której jestem niemal w stu procentach pewien. Zdążyłem się nacierpieć dla jednej kobiety wystarczająco, by stwierdzić jakiej orientacji jestem.


Zawód:

Jeśli zabijanie i sabotowanie w imię ''uświadamiania nieuświadomionych'' jest pracą. Tak, jestem Łowcą.
Och, nie martw się, więcej razy przechlałem ostatnie pieniądze w barze niż nacisnąłem spust pistoletu.



Miejsce zamieszkania:

Trochę tu, trochę tam. Włóczę się gdzieś pod powierzchnią Miasta-3. Czasem wychodzę na górę, by po cichu odwrócić komuś świat do góry nogami.



Organizacja:

Łowcy. Banda bojowników o wolność, rewolucjonistów. Nie dołączyłem do niej tylko dla wyższych celów.



Rasa:

Łowca. Od 166 lat. Może dożyję ponownego nadejścia Chrystusa, żeby w ramach rekompensaty za wszystkie moje cierpienia zamienił mi kilka bukłaków wody w wódkę.



Ranga:

Nie lubię przebywać sam, ale cenię sobie swobodę. I rzadko kiedy słucham innych. Z poprzedniej roboty nie wylano mnie tylko dlatego, że mój szef był moim ojcem. Dlatego zdecydowałem się na bycie Indywidualistą. To jest to, co chcę w życiu robić.

Moce (/artefakty/technologia):

Mam śliczny pistolet własnej roboty. Nazwałem go Rollercoaster. Jakoś trzeba sobie radzić, kiedy każda inna broń jest po prostu do dupy. Nie do końca wiem, jak udało mi się to ustrojstwo zbudować (sam tego nie dokonałem, większość roboty odwalił kto inny, projekt nie był mój). Zaprojektowany jest tak, że podczas trafienia w cel pocisk się deformuje. Jeden strzał zadaje bardzo duże obrażenia. (artefakt.)




Umiejętności:

Posiadam niezwykły dar, jakim jest całkiem dobre myślenie przyczynowo skutkowe. Dlatego często wychodzę cało z ciężkich starć. Czasem myślę, że to zwykłe szczęście a nie wytrenowane przez kilkadziesiąt lat praktyki oko strzelca wyborowego.
Całkiem nieźle posługuję się też bronią białą, nie robię pieprzonych piruetów, jak to większość początkujących ma w zwyczaju. Używam jak najszybszych i precyzyjnych cięć - do czegoś takiego trzeba kondycji i siły. Posiadam też dobry słuch. I ciężko mnie upić.
Wcześniej wspominałem o tym, że umiem zbudować całkiem niezłe bronie. Był to jednorazowy sukces, podczas kryzysowej sytuacji i przy pomocy ważnej osoby, bez której by się to nie udało. Sam umiem zrobić co najwyżej proste sztylety.



Słabości:
Mimo kilku niewątpliwych zalet jestem zapijaczonym wrakiem.
Kiedy ktoś wyprowadzi mnie z równowagi wpadam w szał, ściągając na siebie kłopoty.
Nie jestem odporny psychicznie, łatwo mną manipulować, gdy wie się o mnie za dużo. Na przykład coś o śmierci żony.
Momentami wydaje mi się, że mam jakiś problem z odbiorem rzeczywistości. Miewam halucynacje. Nie wiem dokładnie przez co. Może przez ćpanie. Wtedy staczałem się niżej niż sięgają pogrzebane w ziemi trupy starożytnych Greków.
Błąkam się samotnie, nie jestem w stanie się zebrać do kupy.
Teraz wyjaśnię, dlaczego rzadko korzystam z miecza. Mięsień z mojej  prawej ręki został wygryziony przez pierdolonego kundla 'służb porządkowych'. Nie jestem w stanie odzyskać dawnej sprawności.
Ponadto, mam kłopoty z błędnikiem.




Wygląd zewnętrzny:
Z daleka wyglądam na bardzo wysokiego i rozbudowanego mężczyznę. Z bliska już na oko można stwierdzić, że mam około metr osiemdziesiąt. I jestem całkiem szczupły, choć moja waga na to nie wskazuje - ważę 89 kg.
Można też wtedy stwierdzić, że mam średniej długości brązowe włosy, zazwyczaj zaczesane w tył. Zazwyczaj. Czasem są rozmierzwione w całkowitym nieładzie.
Moja blada, lekko pociągła twarz jest pokryta taką ilością blizn, ze wcale nie zdziwiłbym się, gdyby ktoś stwierdził, ze wpadłem pod pług. Niektóre blizny są na szczęście przysłonięte tygodniowym zarostem, który - nie wiedzieć czemu - nie przeobraża się w brodę.
Ślady po cięciach nie są jedynymi nieprzyjemnymi widokami wymalowanymi na mojej jakże uroczej facjacie - duże, czerwone oczy z przekrwionymi białkami bynajmniej nie świadczą o mnie pozytywnie.
Mam średniej długości nos. Całkiem kształtny, jak sądzę.
Moje spękane, mocno ukrwione usta zazwyczaj układają się w ponurym grymasie zniechęcenia do samego siebie.
Mam też ładny uśmiech. Tak myślę.
Poruszam się chwiejnym krokiem, sprawiam wrażenie wiecznie pijanego ( po części to prawda, ale chodzi o kłopoty z błędnikiem).


Charakter:

Różnie z tym charakterem. Jedni uważają mnie za dupka i egoistę. Inni za kogoś wrażliwego i potrzebującego pomocy.
Zgadzam się z obiema grupami.
Niektóre rzeczy odbijają swoje piętno na człowieku. Na mojej twarzy zazwyczaj maluje się depresja - to można stwierdzić przy pierwszym spotkaniu ze mną.
Kiedy się mnie lepiej pozna, do człowieka dociera, że mimo spokojnej natury bywam agresywny.
W żadnym wypadku nie należę do idealistów...
Słyszałem opinie, jakobym był obłąkany.
Ale są też pozytywne cechy - ponoć zdarza mi się być czarującym, stanowczym, bogatym w zasób uczuć.



Dodatkowe:

Lubię czytać książki. I ''mam'' psa. Tak jakby, bo zachowuje się jak kot - robi co chce i przebywa gdzie chce.. Wilczur wybawił mnie parę razy z tarapatów.
No i jestem też właścicielem miecza dwuręcznego o długości 175 cm, który jest dosyć ostry. I ciężki. I również  zbudowany przeze mnie.[/i]