Godność: Szczur. Po prostu Szczur.  
                                   
Płeć: *zerk w dół* Jeszcze nie ucięli, więc chyba facet.

Wiek: Wygląda na około 18 lat, ale kto go tam wie.

Zawód: Kradziej. Okazjonalnie nożownik.

Miejsce zamieszkania: Desperacja, idealne miejsce, by umrzeć.

Organizacja: DOGS. Pieseły > Koteły i reszta świata.

Stanowisko: Wciąż jest świeżakiem wśród psów. Kundel.

Rasa: Dead man walking aka Wymordowany.

Ranga: Niby zwierzak, ale ogarnięty... tak jakby. Opętany.


Moce (/artefakty/technologia):

x Biokineza
Jak każdy wymordowany Szczur również nie jest normalny. Jego imię, a raczej ksywka, może mylnie naprowadzać. W rzeczywistości martwiak nie zamienia się w gryzonia, lecz też gryzie. Może w dowolnej chwili przybrać postać najzwyklejszego szopa pracza, nazywanego ironicznie szczurem. Używa tej formy do uciekania lub przemieszczania się w ciasne szczeliny (heh), rzadziej do atakowana i obrony ze względu na swój mały rozmiar. Co nie oznacza, że nie da się tą formą utrudniać komuś życia. Jednak najczęściej w odpowiedzi na przemianę otrzymuje jakże mu już znane ''aaawwww'' i zdecydowanie za mocne uściski, które go irytują, bardzo. Bo przecież jak można nie chcieć pomiziać tego puszystego iwcalenieuwalonegowgównie futerka?

x Kamuflaż
W byciu dobrym kradziejem kluczową rolę odgrywa umiejętność bycia niezauważonym. Szczur na swoje szczęście nie musiał trenować, gdyż wraz z wirusem uzyskał moc wtapiania się w otoczenie, a konkretniej cień. Na własne życzenie, ciało wymordowanego zostaje pokryte przez mrok i traci fizyczną formę będąc ukryte w cieniu. Jak każda moc, również i ta nie może być bez minusów. Szczur nie może wiecznie trwać w mroku, gdyż każdy dłuższy pobyt pozbawia go oddechu. Kaszel bowiem utrudnia mu pozostanie niezauważonym, przez co moc staje się bezużyteczna. Szczur nadal ma nadzieję na zniknięcie wady tej mocy w przyszłości, ale jeszcze nie poznał przyczyny jej występywania.


Umiejętności:

x Zwinność
Trudno oczekiwać jakiegokolwiek pokazu siły ze strony chodzącego szkieleta, jakim jest Szczur, lecz na szczęście nadrabia to swoją mobilnością. Wykorzystuje swoją niedowagę  głównie do uciekania, skoków i uników. Można go  porównać do latającej dookoła muchy, którą próbuje się desperacko trafić.

x Walka na bliski kontakt
Powyżej opisana umiejętność pozwala mu na jakąkolwiek przewagę w starciu z większym i silniejszym od niego przeciwnikiem. Przy swojej lekkości łatwo jest mu unikać ataków i tym samym zmęczyć lub zirytować osobę walczącą z nim. Najlepiej czuje się z bronią o krótkim ostrzu, a dokładniej ze swoimi dwoma sztyletami.

x Wysoki próg bólu
Tak często obrywał od innych i co chwila znosi złamane kości, że traktuje taki ból jako niemalże normalność. Na tego opętanego potrzeba czegoś więcej niż na normalnego Desperata, by zaczął gadać.


Słabości:

x Słabe ciało
Ma kruche kości, które można łatwo złamać. Poza tym, jest również wrażliwy na wszelkiego rodzaju choroby.

x Kleptomania
W momencie zauważenia rzeczy, którą uzna za użyteczną, łapki same ją  zabierają. Zdarza się, że znajduje w swoich kieszeniach przedmioty, których kradzieży nawet nie pamięta.

x Wyostrzony słuch
Można by to uznać za zaletę, ale słysząc  setki  głosów nie będąc nawet blisko tłumu ludzi, potrafiłoby doprowadzić każdego do szaleństwa.

x Wrażliwość na słońce
Już dawno przestawił się na nocny tryb życia, a przyzwyczajenie do mroku zniszczyło jego oczy. Może normalnie funkcjonować jeszcze podczas zachmurzonego nieba, ale bezpośrednie promienie słońca mogą go nawet oślepić. Ciemne szkła osłabiają lekko efekt, ale nie zabierają ostrego bólu głowy.


Wygląd zewnętrzny:
Pod wiszącymi na nim jak na wieszaku ubraniami, kryją się kości pokryte cienką, bladą skórą. Po zdjęciu przez niego koszulki można pomyśleć, iż wciągnął brzuch. Nie, to jego normalny wygląd. Można łatwo policzyć jego żebra wraz z mniejszymi kosteczkami. Co więcej, Szczur posiada wielki apetyt, lecz nie ważne ile by jadł, nie potrafi nabrać jakiejkolwiek masy. Gdzieniegdzie widać jakieś zarysy mięśni, które są jednak stanowczo zbyt słabe, by  siłować się z kimkolwiek innym, niezależnie od wieku. Ciało jest pokryte w wielu miejscach  bliznami. Przyczynami niektórych były rany po kulach lub ostrzach, lecz większość dotyczyła połamanych kości, które przebiły się przez skórę. Mówiąc o kościach, niektóre z nich potrafią czasami wypaść ze stawów i trzeba je wstawić na miejsce. Szczur opanował już tą umiejętność, jednakże widok opętanego grzebiącego w swoim barku, nastawiając kość , jakby to było coś zupełnie normalnego, może niektórych lekko zdziwić. Po takich zabiegach czasami jedno kolano wygina się  mu trochę bardziej od drugiego, ale no nikt przecież nie jest idealny.
Co do jego buźki, patrząc na innych mieszkańców Desperacji uważa, iż jemu się  poszczęściło. Gdyby kiedykolwiek komuś, kiedyś udało się zaciągnąć jego pod prysznic, to spod warstwy kurzu i pyłu dałoby się dostrzec wcale nie tak brzydką mordkę. Skóra blada jak reszta ciała,  z przyciągającymi wzrokiem, bursztynowymi oczkami. Wokół nich skóra jest przyciemniona nadając mu wygląd niewyspanego, a trochę przypominając ‘’maskę’’ szopa pracza. Na co dzień brudne włosy pierwotnie posiadały barwę popielatą. Jedną z wielu tajemnic, które ma do odkrycia Szczur jest dowiedzenie się o przyczynie powstania blizny po oparzeniu. Można ją dostrzec po prawej stronie szyi Opętanego, która potem rozciąga się na prawy bark, część klatki piersiowej oraz kawałek łopatki. Najwidoczniej kiedyś stanął na odcisk nieodpowiedniej osobie.


Charakter:
Mieliście kiedyś tak, że tylko zobaczyliście pewną osobę I na sam jej widok westchnęliście z irytacją? Poznajcie Szczura. Przez brak instynktu samozachowawczego często mówi o jedno słowo za dużo. Mówienie ciągłej prawdy powinno być uznawane za zaletę. Powinno, ale nie w tym przypadku. Szczerość i mówienie wprost swojego zdania skutkuje zazwyczaj negatywną odpowiedzią. Aż dziwne, że jeszcze trzyma się na świecie, w jakimś tam kawałku. Generalnie lubi denerwować innych ludzi. Uważa to za swego rodzaju zabawę. Bez względu na oczekiwanej od niego jakiejś etykiety, Szczur zachowuje się jak chce. Możecie go uznać tak jak większość, za wkurzające dziecko z wielkim nadmiarem energii. Tak samo impulsywny i tak samo ma wyjebane na konsekwencje swoich czynów i słów. Chodź w przeciwieństwie do niego, rzadko kiedy uczy się na swoich błędach. Nawet w postaci prawdziwego zagrożenia nie potrafiłby zachować powagi. W pewien sposób, być może nie zdaje sobie sprawy z własnej śmiertelności. Tyle razy już się rozsypał i poskładał na nowo, że chyba uważa iż nic nie jest w stanie go zabić. No i powiedzcie, jak tu się nie zirytować, kiedy łamiecie mu rękę, a on się zwyczajnie śmieje i opowiada żarty o twojej starej?

Historia: Też chciałby wiedzieć.


Dodatkowe:

x Biseksualny, nie pogardzi niczym.

x Krakersy, oddałby za nie dziewictwo, gdyby nadal je miał.

x Waga w postaci szopa jest podobna do tej grubego kota.

x Stracił pamięć. Nie wie nic, co się działo przed jego przemianą.

x I bardzo jest tej historii ciekawy. Zbiera każdą informację o swojej przeszłości.

x Nowy wśród Psów.

x Nocny tryb życia. W dzień śpi, w nocy robi... cokolwiek sobie wymyśli.

x Jak na ironię lubi się bawić ogniem, mimo swojej pamiątki.

x Lubi strzelać kośćmi, najczęściej palcami u rąk i nadgarstkami. Głównie, by denerwować innych.

Moc kamuflażu działa przez 3 posty, potem przez 4 musi być odpoczynek.
Akcept i milej gry~