Z przodu deska, z tyłu garnek...
Urocza w swojej prostocie. Drobna, filigranowa istota, ale mimo to z wykrojoną talią. Ciało młode, a więc gibkie, prężne i jędrne.
Nogi, mimo, że smukłe, są jednak odpowiednio umięśnione. W końcu konia trzeba było trzymać nie tylko na wodzy. Smukłe ręce przechodzą w kwadratowe, spracowane dłonie, bo ktoś wolał nie zakładać rękawiczek ochronnych, przez co pokrywa je twardsza skóra.
Co do skóry. Nie znajdzie się na niej piega. Inne znamiona będzie można policzyć na palcach u jednej ręki. A blizny? Jedną szramę posiada na lewym przedramieniu po operacji niezłośliwego nowotworu (naczyniaka), który nadal w ręce tkwi. Inne, to skutki nieuwagi, albo samozwańczej nadawanej sobie kary, głównie na nadgarstkach.
Główną cechą, jaka powinna przykuwać spojrzenia, są białe, raczej krótkie włosy. Pod skośną grzywką, poprowadzoną z prawej strony, zamieszczone są względnie duże oczy. Obrzeżone stosunkowo gęsto czarnymi rzęsami. Spod powiek na świat rozglądają się czarne źrenice, mocno zaakcentowane tak jak hebanowe obwódki na tle turkusowych tęczówek. Nos stosunkowo niewielki i lekko zadarty. Usta jasne, ale pełne. Cała, dość urocza i lekko orientalna, aczkolwiek nie przesłodzona kompozycja twarzy usadowiona jest na owalnej głowie.
Wygląda niepozornie, przez co czasami mylona jest z młodocianymi osobnikami płci przeciwnej, co jest powodem rozbawienia z uświadamiania osób będących w błędzie.

Psychika tej dziewczyny została zszargana przez zdarzenie, którego nie powinna widzieć na oczy. A ujrzała. Morderstwo ojca i brutalne uprowadzenie matki. Ten widok sprawił, że poznała, jak strasznie jest słaba i jak strasznie na ludziach można się zawieść. To był siarczysty cios w brzuch, zwłaszcza dla tak wrażliwej i delikatnej osoby, jak ona.
Przez to zaczęła sama ze sobą walczyć. Z bezsilności ucieka się do samozwańczego karania siebie, sięgając po nóż czy żyletkę. Jej kary są efektem głównie tego, że nie potrafi znaleźć siły i zmierzyć się ze swoimi lękami; pokazać, że tak naprawdę jest twarda, nic ją nie rusza; że jest opanowana jak marmurowa kolumna. Walka z tym nałogiem przynosi mniej lub bardziej oczekiwane efekty.
Samotność, w której tkwi, cały czas uczy ją dystansu; ostudzenia w wyrażaniu niektórych emocji; ostrożności w uczuciach. Wraz z tym odsunęła się od ludzi. Nie ufa im i nie chce tego zbytnio zmieniać. Wie, ile mogą przynieść bólu i jak mogą napsuć krwi. Ma do nich żal za to, że została sama. Wie, że każdy może być fałszywy, a często przez swoją naiwność łapie się na tym. Chciałaby mieć oddanego przyjaciela, takiego na zabój, któremu ze wszystkiego by się zwierzała, i który by jej nie zdradził. Ale gdzie taką osobę znaleźć?
Dziewczyna jest staranna, sumienna i w miarę szczera. Zalękniona i wrażliwa. Często zżera ją troska o.. wszystko. Potrafi martwić się o rzeczy nie będące jej własnością, podobnie z ludźmi, których ona mogłaby darzyć sympatią, a druga strona już niekoniecznie.
Negatywne komentarze odczuwa bardzo dotkliwie i bierze je sobie głęboko do serca, przez co ujawnia się znowu brak dystansu do siebie. Komplementy traktuje powierzchownie, przyjmując je z lekkimi rumieńcami. Czasem znów staje się naiwna i zapomina, że jeden komplement nie czyni przyjaciela z osoby, która go wypowiedziała.
Pragnie być dla każdego ideałem i źle znosi, kiedy ktoś ją krytykuje za jej starania i osobowość; kiedy nie zgadza się z nią w ogóle i próbuje negować. Załapuje wtedy doła. Jest w kruchym nastroju, czuje się nieswojo. Dobiera wtedy najczęściej tak duże ciuchy, w których wręcz tonie, aby nie było jej widać.
Jeśli zapomni o tym, że się boi, jeśli zapomni, gdzie jest, to staje się zwykłym, gotowym do działania i nieco narwanym obywatelem. I szczerze mówiąc, sama nie wie, na ile ją stać. Jeśli zapomni o swojej słabości i strachu do otoczenia, ludzi i siebie, jest całkowicie wyluzowana. Bardziej otwarta. Mniej zalękniona. Mocniej wyszczekana. Miewa przypadki, kiedy staje się bezczelna, ironiczna i agresywna. Zapomina się. Zapomina, kiedy czuje też brak nacisku z zewnątrz i ma wrażenie wewnętrznego spokoju. Czasami nawet pragnie zastrzyku adrenaliny, jednakże nigdzie nie może go znaleźć.