Wszystko to zostało uwarunkowane przez barwną jak jego skrzydła historię Ulyssesa o chłopaku, którego temperament nie potrafił być ugaszony przez rodziców. Wiecznie pakujący się w tarapaty i problemy najmłodszy syn Richerlieu szybko się odnalazł wśród gangsterskiej młodzieży M5. Rabował, napadał, demolował i zastraszał w biedniejszych dzielnicach miasta stwierdzając, że to najlepsze co życie mogło mu zaoferować. Wszystko było cacy, dopóki w jego szesnaste urodziny nie zjawił się starszy brat Ulyssesa, prawdziwy zwycięzca, sukcesor, złote dziecko i bezwzględny mężczyzna. Po prostu przyszedł do jego gangsterskiej dziury, w której rezydował, obrzucił chłopaka spojrzeniem i oznajmił, że od dzisiaj staje się członkiem nowej rodziny. Rodziny, która nie liczyła na więzy krwi, a lojalność i oddanie, gdy szef wyjdzie do nich z „prośbą” zlikwidowania to jednego, to przejęcia magazynu z narkotykami tamtego. On nie miał nic do gadania, ani nawet nie mógł się sprzeciwić.
W gangu miało się poczucie swobody i jako tako zachowywało się ten swój kręgosłup moralny z własnymi zasadami. W mafii… robiłeś to o co cię proszono, albo znikałeś w odmętach jeziora z bucikami pierwsza klasa. Ulysses nie znosił tej roboty, pomimo wysokiego standardu życia, ale odnalazł płomyk nadziei w córce Bossa, która po pewnym czasie zaczęła z nim otwarcie flirtować. Niegdyś chłopak w życiu by nie pomyślał, że kiedykolwiek się ożeni z inteligentną kobietą i będzie miał huczne wesele z 80 gości. To był piękny epizod w jego życiu, który zakończył się w okrutny sposób. Nawet nie był świadomy, że coś idzie nie tak, że niewinna z początku śnieżka zaczęła się staczać ze szczytu góry nabierając na prędkości i wadze. Zdradzała go… traktował ją jak księżniczkę, a ona go zdradzała… Smutne jest to, że dowiedział się o tym dopiero po swojej śmierci. Córka Bossa niewierna mężowi? Ona? Ta cudowna, piękna, niewinna dziewczyna, taka grzeczna miałaby… Nie mogła sobie pozwolić, aby upadła jej reputacja, ale Ulysses… nie był kochankiem idealnym. Za delikatny dla kobiet, za brutalny w bójkach. Spodziewała się czegoś innego po mężczyźnie i kompletnie się rozczarowała szukając sobie kogoś, kto spełni jej chore fantazje, a po czasie… Szepnięta jedna plotka, potem druga, potem upozorowanie dowodów i przybiegnięcie do Tatusia z płaczem. Wymamrotanie o okropnym grzechu jaki dopuścił się jej mąż zdradzając ją z innymi kobietami. Richerlieu miał po prostu pecha… chciał dobrze, ale nie wyszło. Odwiedził ogród zoologiczny wraz z bratem, bo jego (ostatnio bardzo oschłej i markotnej żonie) zachciało się oranżerii pełnej pięknych motyli. Skąd miał wiedzieć, że nagła zachcianka ukochanej była najzwyklejszą zasadzką wiele razy odgrywaną przez samych braci Richerlieu. Oczywiście dostał pozdrowienia i wyrazy współczucia od teścia. Kultura obowiązywała do samego końca, ale zanim Ulysses zdążył się zorientować… był już martwy. Jego brat również.
Potem się odrodził, odkrył prawdę, załamał… Gdyby nie ostry brat, który wiecznie nad nim czuwał to by nie dożył tylu lat. Nie przemierzyłby całej masy kontynentu. Nie nauczył żyć w nowym ciele i nie skończyłby w Japońskiej Desperacji, gdzie z dala od rodzimego domu mógł myśleć o nowej, lepszej przyszłości dla siebie.