Godność: Shuuya Totsuki
Pseudonim: Spark
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 16
Zawód: brak
Miejsce zamieszkania: Siedziba Łowców

Organizacja: Łowcy
Stanowisko: Kat
Rasa: Łowcy
Ranga: -

Moce:

1. Artefakt - Kandachi (czeka na ocenę)
2. Technologia - Fałszywa przepustka
BONUS RASOWY: zwiększona tężyzna (podniesiona sprawność fizyczna: zręczność, szybkość, siła etc. Łowcy są 1,5 silniejsi od przeciętnego człowieka); umiejętność posługiwania się wybraną bronią (sztylety, zarówno jako broń w zwarciu jak i miotana) na poziomie perfekcyjnym; zwiększona regeneracja ciała.
Umiejętności:
1. Bezszelestne poruszanie się - umiejętność wymagana do skrytobójstwa, a także ucieczki z miejsca zdarzenia. Pozwala także wtopić się w tłum. Bardzo przydatna i często wykorzystywana w fachu Kata.
2. Poprawiona percepcja - bardzo długi trening pozwolił mu na osiągnięcie perfekcji w odbieraniu sygnałów docierających do naszego mózgu. Zmysły są naturalnie wyostrzone, a przy odpowiednim skupieniu się na danej czynności(np. obserwacji ruchu warg) ulegają jeszcze większej poprawie. Shuuya nauczył się wyłączać konkretne zmysły, wyostrzając te użyteczne do granic możliwości.
3. Pogromca wieżowców - Budynek jest stromy? Ja nie dam rady wejść? Potrzymaj mi pączka! Shuuya jest prawdziwym zdobywcą jeśli chodzi o miejskie szczyty. Ściana ma kąt nachylenia 90 stopni? Łatwe. Krzywa wieża w Pizie po stronie o ostrym kącie nachylenia? Trochę gorzej, ale jak się znajdzie odpowiednie wyrwy to również da radę! Budynek jest cały ze szkła? Spokojnie, moja ślina się lepi! Dla Shuuyi nie ma budynku nie do zdobycia, wszystko jest tylko kwestią czasu. Umiejętność ta sprawia, iż porusza się po uliczkach i zakamarkach sprawniej niż reszta, jak również nie boi się skoczyć z dachu na dach i tym podobne. Krótko mówiąc jest jak król miejskiej dżungli.
Słabości:
1-2. Pierwiastki wybuchowe - Niepohamowana agresja oraz zazdrość są jego największymi słabościami. Ponieważ po śmierci rodziny stał się opryskliwy i zgorzkniały, jego nieodzowną cechą stały się również napady agresji wywołane przez błahostki, wystarczy by ktoś podebrał mu jedzenie, a skończy z zębami na podłodze, lub jeszcze gorzej. Zazdrość tyczy się głównie ludzi, którzy wciąż żyją ślepo przekonani o swoim bezpieczeństwie. Mimo iż nie mógłby wrócić do takiego życia po tym, czego się dowiedział, to zazdrości np. dzieciom posiadania rodziców. Obie cechy - zazdrość i agresja są ze sobą ściśle powiązane i stały się częścią młodego blondyna, której raczej nic nie zmieni.

Wygląd zewnętrzny:Młody, silny i wysportowany, co można stwierdzić od razu gdy zdejmie ubranie (ehe). Mierzy 168 cm, waży 52 kg. Przed przemianą jego oczy były niebieskie, jednak teraz gości w nich szkarłat będący symbolem jego przynależności do łowców. Ma równe białe ząbki, gęste blond włosy. Zwykle nosi przewiewną, szarą koszulkę; grubą, biało brązową bluzę z kapturem oraz jakieś wytarte spodnie. W zestawie nie zabraknie również porządnych butów, oraz skórzanych rękawiczek, bo bez tego ani rusz na podbój wieżowców.
Charakter:Pomijając, że kiedyś był zupełnie innym człowiekiem, przejdziemy do konkretów i powiemy jaki jest teraz. Jest oschły, toksyczny, nie potrafi utrzymywać zdrowych relacji. Jako cel pierwszorzędny postawił sobie obalenie obecnej władzy oraz własne dobro i spełnianie swoich zachcianek. Lubi się wymądrzać, lubi też dobrze wykonaną robotę i jest to chyba jedyny przypadek gdy zdarza mu się kogoś pochwalić. Jest bardzo impulsywny, jednak potrafi się pohamować gdy wie iż taka reakcja będzie naprawdę tragiczna w skutkach. Zawsze skory do bójki, uwielbia jeść i pić, mimo iż jest niepełnoletni. Jak to dzieciak, miewa swoje humorki i ogólnie można go określić jako strasznie chaotycznego i niestabilnego.

Historia:
Jest to pole niewymagane, jednak warto nakreślić je pokrótce chociaż dla samego zarysu sytuacji. Urodził się jako prawowity mieszkaniec miasta, jego ojciec był ważnym naukowcem i zajmował się badaniami nad DNA. Matka kiedyś była nauczycielką, jednak dla dobra kariery ojca zajęła się domem. Miał dwójkę braci, piękny dom, chodził do prywatnej szkoły. Był wspaniałym dzieckiem, dumą rodziców, zresztą jak i jego bracia. Szybko się uczył, był niewybredny i miły dla wszystkich. Niestety jego sielankowe życie przepadło. Ojciec od dłuższego czasu wracał z pracy bardzo poddenerwowany, na skraju załamania. Mimo iż starał się dowiedzieć od matki co jest powodem, nie dało się.
Któregoś razu ojciec dostał urlop i postanowił zabrać całą rodzinę na wyjazd za miasto. Warto zaznaczyć iż ojciec od zawsze stawiał pracę na najwyższym szczeblu hierarchii, więc nikogo nie dziwiło, że jadą gdzieś, gdzie będzie mógł prowadzić dalsze badania. Wcześniej niejednokrotnie wyjeżdżali już poza miasto, do specjalnie wybudowanego budynku rządowego. Tym razem wyjazd przybrał nieoczekiwany obrót. Standardowo zostali zabrani rządową, potężną furgonetką. Siedząc w spokoju, nie spodziewając się tego, co zaraz się wydarzy, dotarli na miejsce gdzie ich wysadzono. Nie był to ośrodek. Nie było to również jakiekolwiek znane im miejsce. Zaraz po wysadzeniu zostali strąceni ze stromego pagórka, a furgonetka odjechała. Wylądowali w lesie, a raczej w pozostałościach lasu, gdyż drzewa były wyschnięte. Ojciec cały czas majaczył coś o pomyłce, nieporozumieniu, jakby próbował się tłumaczyć swojemu wyimaginowanemu szefowi. Tułali się przez kilka dni, bez jedzenia, pijąc deszczówkę i wodę z każdej napotkanej kałuży. To jednak nie był koniec nieszczęść. Piątego dnia zostali zaatakowani przez zamordowanych. Nim zdążyli jakkolwiek zareagować matka była martwa. Ojciec w poczuciu obowiązku rzucił się na napastników i kazał im uciekać. Razem z dwójką braci dał nogi za pas, jednak jeden z nich już po chwili został złapany. Zostając z ostatnim członkiem swojej rodziny, udało mu się uciec, a także cudem dotrzeć do obrzeży miasta po kolejnych kilku dniach tułaczki i pożerania wszystkiego co tylko nadawało się do spożycia. Ratunkiem okazała się również paczka zgubiona najwyraźniej przez jakiś konwój, która pozwoliła im dotrzeć do kanalizacji miejskiej. Tam jednak, wychudzeni i ledwo żywi, mieli dokonać żywota. W tej beznadziejnej sytuacji przed Shuuyą pojawił się wybór. Zza rogu rury, wychylił się człowiek. Nie była to długa konwersacja, a i on sam niewiele z niej pamięta. Wybór był prosty - porzuć brata i żyj zemstą, lub umrzyj tu razem z nim. Oczywiście nie podjął go bezmyślnie, jednak nieopatrznie stwierdził zgon swojego brata, u którego nie wyczuł pulsu. Gdy tylko wyszedł za następny zakręt, nałożono mu na głowę worek.
Obudził się kilka dni później, przywiązany do krzesła, wciąż z workiem założonym na głowę. Nie był pewien, czy to sen, czy rzeczywiście przez ostatnie kilka dni znosił konwulsje i niesłychane cierpienie, jakby palono go rozżarzoną stalą. Wiedział jednak, że nie miał w sobie ani krzty sił, oraz cały był obolały.
Następna była rozmowa. Również krótka, niczym spowiedź. Imię, nazwisko, pochodzenie, przeszłość. Chcesz dokonać zemsty? Płonie w tobie ogień nienawiści? Wiemy przez kogo zginęła twoja rodzina. Możemy Ci pomóc, jeśli Ty pomożesz nam. Więc? Tak czy siak umarłeś w tym miejscu, właśnie teraz. Jedynym wyborem jaki Ci stawiamy, to czy twoje ciało zgnije w podmiejskiej kanalizacji, czy odrodzisz się jako nasz brat.
Poczuł sztylet na swoim gardle, co w sumie nie było koniecznym impulsem do przekonania go. Wybór był prosty.

Dodatkowe: Uwielbia wspinać się na wysokie budowle. To jedyne miejsce, gdzie może przypomnieć sobie jakie to uczucie - żyć.

Aye, Shuu.
Mieliśmy całą debatę dzięki tobie, żeby ustalić w końcu poziom artefaktów dotyczących żywiołów. >D Tym niemniej, finalnie zostały one wycofane ze spisu samego w sobie, ale twój artefakt przejdzie jako indywidualny przedmiot. Skopiowałem opis, dam go na samym dole, byś nie musiał operować kartą, bo poza tym treściowo jest dobra i akcept leci.

✖ Akcept.

Opis artefaktu: