Godność:  Misaki Tooru Moriyama
Pseudonim: Yatagarasu
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 20
Orientacja: Biseksualny
Zawód: Człowiek S.SPEC, haker
Miejsce zamieszkania: Miasto 3
Organizacja: S.SPEC(Władza)
Stanowisko: Haker
Rasa: Człowiek
Ranga: Student
Moce (/artefakty/technologia):
Technologia wysokiej częstotliwości ostrzy
Diablo

Umiejętności:
Zwinność. -  Świetna zdolność do sterowania ruchami, koordynacja. Skoki po budynkach, wylezienie z jakiejś dziury - żaden problem. Niski wzrost do czegoś się przydaje.
Doskonała pamięć.- Zapamiętać jakąś długą wiadomość, czy długi kod, żaden problem, w końcu co w głowie a nie na papierze to bardziej bezpieczne.
Walka wręcz.-  W tych czasach to trzeba potrafić walczyć, więc i on się nauczył, do tego na wysokim poziomie.
Wstrzymywanie długo oddechu.- Niby takie nic, ale jak trzeba się ukryć, albo po prostu pod wodą długo wytrzymać, to bardzo przydatne.
Prowadzenie pojazdu.- Czy to lata czy i jeździ, on każde urządzenie przemieszczające się potrafi obsługiwać.
Słabości:
Łatwo go przejrzeć- Co w sercu to na języku, zamiast pomyśleć nad jakimś dobrym planem działa od razu, mówi to co czuje, nie patrząc na to, że od razu wyjawia swoje słabości.
Alergia.
Faza początkowa choroby katapleksji.- Mimo, że to nierozwinięta choroba, czasem traci napięcie mięśniowe, powodujące nagle osunięcie się na ziemie.

Wygląd zewnętrzny:Na wszystko przyjdzie czas, tak więc porządek musi być zachowany, nawet w wyglądzie, a że od góry się zaczyna, to na pierwszy plan wchodzi jego urocza gęba.
Jego twarz jest dość zwykła, niewyróżniająca się z tłumu zwykłych buziek. Może i nieco wychudzona, za sprawą braku dobrego odżywiania się, spowodowanego ciągłym zajęciem w pracy jak i w szkole. Ma lekko spiczasty nos, oraz piwne, duże oczy. Niektórzy mówią, że to właśnie dzięki nim ma tak przenikliwe i inteligentne spojrzenie, które w ogóle nie odzwierciedla jego charakteru, jednak takie pozory czasem dobrze zachować. Nie posiada zarostu, ot co jest gładziutki jak pupcia niemowlaczka, może jeszcze za wcześnie na niego. Na jego głowie widnieją rude postrzępione włosy. Najczęściej pozostawione są samym sobie, ponieważ Misaki nigdy nie znajduje czasu oraz chęci, żeby zajmować się ich układaniem. Ot wstaje rano, przeczesze je szybko ręką i gotowe.
Niskiego wzrostu, bo mierzący zaledwie 167 cm, chłopak o dość dobrze zarysowanej sylwetce, której co prawda nigdy nie poświęcał za dużo czasu, ale widać dobre geny zrobiły swoje. Posiada czerwony tatuaż na prawym obojczyku, oraz pare blizn rozmieszczonych w różnych miejscach jego ciała, jest ich tak dużo, że szkoda czasu by wszystkie wymienić.

Charakter: Misaki może wydawać się zuchwały i bardzo pewny siebie, jednak tak naprawdę jest trochę nieśmiały, więc często nadrabia to niewyparzonym językiem.Przeklina głośno w stosunku do ludzi, kiedy coś pójdzie nie tak, jak sobie zaplanował.  Chłopak emanuje pozytywną energią, która – stety lub niestety – w przeciągu paru sekund potrafi zmienić się w energię destruktywną. Nie jest kimś kto mógłby pozostać długo w jednym miejscu; Lubi jak coś sie dzieje i chce się na coś przydać. Twierdzi, że ma bardzo podzielną uwagę, nie ma co jednak mu wierzyć. Często wpada w stan obojętności, w którym wydaje się być spokojny i skupiony. Jednak zazwyczaj jest znudzony i wygląda na zmęczonego, do wszystkiego podchodzi nijak.  Po prostu z niechęcią. Gdy wykonuje swoją robotę, emanuje profesjonalizmem i robi to porządnie, dopóki nie da się wytrącić z równowagi, co bywa czasem bardzo szybkie. Dlatego woli pracować sam.

Historia: Rodzinka nie żyje, no przynajmniej taką dostał informacje, więc  nie ma sensu rozdrapywać starych ran. To jest niepotrzebne.

Dodatkowe:
-Jest oburęczny
-Woli ciemne miejsca, w końcu im ciemniej tym przyjemniej.
-Języki jakimi się posługuje :Japoński, angielski, hiszpański.

Hej, Misaki. Jest parę błędów, ale jak poprawisz to będzie akcept.

Do poprawy:
W pierwszej kolejności, po myślniku (i przed nim) nie stawia się kropki.

Skoki po budynkach, wlezienie jakieś dziury, żaden problem, giętkość no i niski wzrost do czegoś się przydaje.

Coś zjadłeś.
Poza tym to zdanie źle brzmi, przez wepchnięcie fragmentu z "żaden problem", które wybija z rytmu. Ewentualnie rozbij to na dwa zdania, np. "Skoki po budynkach, wylezienie z jakiejś dziury - żaden problem. Niski wzrost do czegoś się przydaje."

W tych czasach to trzeba potrafić walczyć, więc i on się nauczył do tego na wysokim poziomie.

Albo "nauczył się tego na wysokim poziomie", albo "nauczył się, do tego na wysokim poziomie".

Mimo, że nierozwinięta dobrze choroba, czasem traci napięcie mięśniowe, powodujące nagle osunięcie się na ziemie.

Brakuje mi tu czegoś. Może wepchnij po "że" i przed "nierozwinięta" słówko "to"? Plus wtedy wywaliłbym "dobrze". Choroba nie może być dobrze nierozwinięta. Jak już to "nie do końca" albo "niecałkowicie rozwinięta".

jednak tak na prawdę jest trochę nieśmiały

naprawdę. Razem.

w przeciągu paru sekund potrafi się zmienić się w energię destruktywną

Powtórzenie, ale shhh. Ja nic nie widziałem.

więc nie ma sensu rozdrapywać stare ran

Starych ran.

Poprawione.