Całkiem niedawno wrócił do swojej rezydencji w Edenie. Zdążył się już rozgościć na miękkiej kanapie, biorąc od lokaja przygotowany gorący napój w postaci zwykłego mleka oraz szarą gazetę z najnowszymi wiadomościami. Zdjął swoje soczewki, nakładając na nos prostokątne okulary i zajął się zasłużonym odpoczynkiem, kiedy to nagle usłyszał dźwięk komórkowego telefonu. Oczywiście był to telefon archanioła. Wyjął z kieszeni od spodni przedmiot i lekko się zdziwił, gdy tylko zobaczył imię i nazwisko jednej z aktorek, która pracuje u niego w teatrze. Bez żadnego wahania odebrał telefon, odstawiając gorący kubek na stolik obok kanapy.
Głos dziewczyny nie należał do spokojny. Dało się słyszeć nutkę zdenerwowania czy paniki. Mimo zmęczenia, wysłuchał kobietę, a gdy tylko stwierdziła, że natychmiast musi się zjawić w teatrze, ponieważ stało się coś ważnego, oznajmił, że będzie tam jak najszybciej się da. I tak też było. Ogarnął się szybko, nie zdejmując z nosa swoich okularów (bowiem nie chciało już mu się bawić w zakładanie soczewek, a wiedział, że ciemność plus ślepota nie idzie dobrze w parze) i ruszył do M-3.
Znalazł się na miejscu i wszedł do swojego teatru, jednak coś mu nie pasowało. Spektakl, który powinien właśnie trwać... nie było go. Nikogo nie było - cały teatr był opustoszały, a co najważniejsze, nie było aktorki, która do niego dzwoniła. Miał się niepokoić? W sumie jest czym. Nie rozumiał, a raczej nie wiedział, dlaczego jest tak, a nie inaczej. Złe moce nawiedziły jego kochany teatr? A może to jakiś podstęp? Przyszedł tutaj zupełnie nieprzygotowany na nic... Sądził, że zastanie tutaj kobietę, która do niego dzwoniła. A tymczasem nic, zero. Pustka wszędzie. Teraz anioł przyjął bojową postawę, będąc chociaż w połowie przygotowanym na część niespodzianek, jakie mogą go spotkać.