Moce:

♛Kontrola wody we wszelkich postaciach. Przywoływanie wody z rur kanalizacyjnych, podziemnych strumieni czy nawet z roślin to dla niej pestka.  Używana do pomocy spragnionym, przydaje się również w walce – Adatiel manipulowanie żywiołem by stał się niewiarygodnie skuteczną bronią opanowała do perfekcji. Jednak im dalej źródło się znajduje i im więcej wody chce przywołać, tym bardziej się męczy, dlatego też w pojedynkach używa dodatkowo broni białej (niechętnie i w kryzysowych sytuacjach).
Na terenach Desperacji moc mniej efektywna, z powodów wiadomych.

♛Telekineza na poziomie przedszkolnym. Poruszanie przedmiotów - tak, odloty w stylu Jean Grey – zdecydowane nie. Wykorzystywana najczęściej ze zwykłego lenistwa do przywoływania ciastek znajdujących się w sąsiednim pokoju.

♛Moc odczytywania ludzkich uczuć , a co za tym idzie - charakterów. Potrafi dogadać się z każdym, w mniejszym lub większym stopniu. Ma dar przekonywania i... pocieszania.

_{+bonusy rasowe: skrzydła, zwiększona zwinność, szybkość;  zwiększona regeneracja ciała.}

Umiejętności:

♛Posługiwanie się bronią białą  - a w szególności sztyletami. Świat to okrutne miejsce, czasem trzeba się bronić. Używane głównie na terenach Desperacji, gdzie wody jest mniej.

♛Sztuka kamuflażu opanowana niemal do perfekcji. Może pozostać nieuważona tak długo, jak chce. Wynika to z długiego przebywania z ludźmi, którzy, jak wiadomo, zbyt przyjaźnie nastawieni do obcych nie są.

♛Talent krawiecki – większość ubrań robi sobie sama, dla przyjemności. Od czasu do czasu uszyje też parę dodatków – rozdaje je wtedy potrzebującym istotom krążącym po Edenie. Ot, taka dobroczynność anioła. Przy tym zawsze wypyta, co dzieje się w mieście lub w Desperacji, gdy nie ma zbytniej ochoty udawać się tam sama. Stworzyła tym samym małą siatkę szpiegów dzięki której zawsze wie co i jak.

Słabości:

♛Porywczość, pochopne podejmowanie decyzji i ocena sytuacji. Te cechy same w sobie mogą doprowadzić do tragedii, a jeszcze połączone w jedno?

♛Fajtłapa życiowa. Tu się potknie, tu wywróci, tu czegoś zapomni. Zdarza się każdemu, ale jej ciągle.

-„Ad  ty cholero,  to Święta Księga, a nie podstawka pod kubek!”

-„Na Boga, mogłabyś przestać bazgrać po ręce? Ile ty masz lat, pięćdziesiąt?  Wait… Nie chciało ci się pójść po nowy papier?”

-„Ad gdzie ty idziesz…”
*łomot* *jęk* *przekleństwo*
-„Ej, czekajcie, Adatiel znowu wlazła w ścianę”

♛Okropna w walce wręcz. Pięści i kopnięcia to nie jej styl - zmuszona walczyć w taki sposób, prawdopodobnie przegra. Nie razi sobie z parowaniem tak bliskich ciosów i zwykle, nim sama podejmie jakiś krok, leży już na ziemi. Jej skóra, jak na anioła przystało, jest bardzo delikatna. Siniaki, przecięcia niby regenerują się szybciej, ale i też szybciej się pojawiają.

♛W miejscach pozbawionych wody jest najbardziej bezbronna. Czuje się wtedy niekomfortowo, zanika całe jej skupienie i jest najbardziej podatna na ataki. To przez to, że w większości polega na swoich „wodnych” mocach.


Wygląd zewnętrzny:


Mocno zbudowana, umięśniona, nie należy do najwyższych. Sto siedemdziesiąt centymetrów wzrostu, w porywach do stu siedemdziesięciu dwóch (jeśli metr dobrze się ułoży). Zawsze była wielbicielką wszelkiej aktywności fizycznej, dlatego przy takiej sylwetce nie waży za dużo – tylko sześćdziesiąt trzy kilogramy.  Ma ostre rysy twarzy, które przez wielu mogłyby być uznane za wręcz niepasujące kobiecie, jednak jej to nie przeszkadza.  Na twarzy właśnie znajduje się największy atut Adatiel – duże oczy o czystym, granatowym kolorze.

Nosi się dumnie, lustrując wszystko i wszystkich wzrokiem. Zazwyczaj ma poważną minę, której i tak nie widać spod wielkiego granatowego kaptura chroniącego ją przed jakimikolwiek ciekawskimi spojrzeniami (a także przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi).Brak światła słonecznego jakoś jej nie przeszkadza, a to z powodu karnacji - skóra w oliwkowym, raczej ciemniejszym niż jaśniejszym odcieniu nie wygląda trupio blado po kilku wiekach unikania promieni UV. Ba! Może nawet wyjść jej to na zdrowie.
Spod kaptura wypadają kosmyki ciemnobrązowych włosów przeplatających się z jaśniejszymi kosmkami.

Na lewym policzku ma sporą bliznę, kończącą się aż przy oku – rezultat jednej z walk, którą stoczyła w Desperacji. Resztę chowa pod wszelkiego rodzaju bandażami, a zakłada  ich całkiem sporo.

Ubiera się dość nietypowo. Ciemnoniebieski top, tegoż koloru bojówki sięgające za kolana, wysokie, czarne wojskowe buty i długie rękawice to tylko niektóre elementy, które stereotypowo za anielskie uznane by nie zostały. Do tego zakłada szeroki skórzany pas pełen kieszonek i schowków, w którym nosi swoje ukochane sztylety w ilości sztuk trzy i jeden bukłak z wodą na tak zwany „wszelki wypadek”.


Charakter:


Kto powiedział że koniec starego świata musi być czymś złym? Adatiel niesłychanie dobrze odnajduje się w nowej sytuacji. Bez Boga może wreszcie pozwolić sobie na rzeczy, które wcześniej po prostu bałaby się zrobić, a które teraz ujdą jej płazem.

Nie znaczy to, że stanie się od razu największym zabijaką na świecie, co to to nie. Wciąż ma w głowie anielskie ideały, wciąż wierzy w dobro i chce pomagać, tylko… Tylko. Usprawiedliwia swoje narwaństwo i niecierpliwość słowami „trudne czasy wymagają radykalnych środków” (nawet w najbardziej trywialnych momentach), co prowadzi do dość nieciekawych i czasem śmiesznych sytuacji.

-„Dobrze, ale nie musiałaś marnować całej energii na rozwalenie ściany. Tam były drzwi.”

-„Ad proszę cię, ludzie byli, są i będą źle nastawieni do aniołów, nie musisz od razu...
*plusk wody** krzyki *
-„Ty ciamowaty pajacu”

-„Okej musimy zrobić to dyskretnie. Przebierz się w coś mniej podejrzanego i sprawdź co oni w środ…”
*trzask wywarzanych drzwi*

Przed obcymi stara się udawać poważną i tajemniczą, ale gdy poznasz ją ciut lepiej… Okaże się największą anielską fajtłapą. Taką, która wcale a wcale nie potrafi podejść do sprawy spokojnie.

„Oh maluszku, ten chłopczyk ukradł ci balon? Mam nadzieje że w środku jest tlen bo małolat zaraz będzie go potrzebował”

„-Kto cie tak pobił? -Chłopak z naprzeciwka. -Nie martw się, anielska sprawiedliwość go dosięgnie
3 godziny później
-ROZWALIŁAŚ PIĘTNALSTOLATKOWI NOS? –Należało mu się, co ty chcesz”

Dlatego też jeśli chodzi o pomaganie i stróżowanie... woli wybierać kogoś o mocnych nerwach. Najlepiej dorosłego.  I doświadczonego. I kogoś, kto nie ucieknie z krzykiem po pięciu minutach, widząc metody jej działania.

Ma również wiele dobrych cech oczywiście, a co myśleliście. Potrafi dogadać się z praktycznie każdym. Czy to człowiek, czy wymordowany, czy android – odgórnie zakłada że wszyscy są dobrzy, dopóki nie udowodnią jej czegoś przeciwnego. Umie odczytywać charaktery i na ich podstawie pokierować rozmową tak, jak chce. Czy w celu pomocy, czy szpiegowania, czy zwykłej przyjaźni.

Jest szczera, szczera do bólu. Powie ci prawdę prosto w oczy nawet gdy tego nie chcesz. Lub gdy totalnie nie wypada. Oczywiście, że zna zasady etykiety. Po prostu nienawidzi obłudy i kłamstwa.

Lubi pomagać. Naprawdę lubi. Mimo swojego charakterku nigdy nie zabiła człowieka, i nie planuje robić tego w przyszłości, chyba że we własnej obronie. Zawsze, gdy widzi kogoś w potrzebie stara się mu choć trochę pomóc. Nawet jeśli w grę wchodzi stoczenie bójki.

Dodatkowe:

♛oburęczna
♛cierpi na bezsenność
♛uwielbia wszelkiego rodzaju zwierzęta morskie – w domu trzyma akwarium z rybkami
♛przejmuje się zbyt wieloma rzeczami
♛obsesja na punkcie wszystkiego co ludzkie (trzymana w sekrecie)