Godność: Irisviel von Krauz
   Pseudonim: Irys
   Płeć: piękna
   Wiek: wygląda na jakieś 21; w rzeczywistości 68
   Orientacja: hetero
   Zawód: ~
   Miejsce zamieszkania: świat-trzy

   Organizacja: łowcy
   Rasa: łowca
   Ranga: kat

   Artefakt:
Nazwa: Trujący Bluszcz
Czas trwania (+czas odnowy energii): do punktu kulminacyjnego 3 posty. Odnowa trwa 4 posty.
Ilość użyć: bez ograniczeń
Ilość przedmiotów: 1
Artefakt to niczym niewyróżniające się, przynajmniej z pozoru, rękawiczki bez palców z czarnego aksamitu, który od wewnętrznej strony podszyty jest czymś w rodzaju łuskowatej skóry węża. Zewnętrzną część zdobią zaś wyszyte zielone pnącza. Obramowanie rękawiczek przy nadgarstkach wykończone jest specjalną bransoletą, w której umieszczone są odpowiednio dobrane kryształy. Są one krystaliczną kompilacją różnych trucizn. Sam materiał jest przewodnikiem toksyn, które przez dotyk z nagim ciałem, wnikają do organizmu. Pierwszym etapem jest odrętwienie kończyn, kolejnymi zaś powolny i bolesny paraliż mięśni, który kończy się na zatrzymaniu akcji serca - to tak najogólniej. Jasnym jest, że inne skutki są ściśle uzależnione od miejsca wniknięcia trucizny, tak samo jak szybkość i skuteczność ich działania.
   Umiejętności: ma całkiem nieźle rozwinięte umiejętności analityczne; zna się na narkotykach, potrafi tworzyć z nich silniejsze roztwory; punkty witalne u ludzi nie są jej obce w żadnym razie, umie wykorzystywać je w sytuacjach 'stresowych'.
Bonusy: zwiększona tężyzna (podniesiona sprawność fizyczna; zręczność, szybkość, siła etc.); umiejętność posługiwania się wybraną bronią (palną lub białą - glock 19) na poziomie perfekcyjnym; zwiększona regeneracja ciała; artefakt z magicznymi właściwościami (najczęściej broń - w/w rękawiczki).
   Słabości: jak na łowcę, nie jest zbyt silna fizycznie; zbyt często działa impulsywnie, nie myśląc o tym, co robi; jest arogancka, przez co zupełnie nie idzie jej współpraca z innymi.

   Wygląd zewnętrzny: Na pierwszy rzut oka ciężko ją odróżnić od małego, zagubionego w ludzkim świecie demona. Długie białe włosy, które nierzadko są rozwiane na wszystkie strony świata sprawiają upiorne wrażenie. Wrażenie, które jednak niszczy niski wzrost (nie wynoszący więcej niż 167cm) i całkiem ludzkie ciało (ważące 47kg). Irisviel jest dosyć niską osobą, jednak wzrost w niczym jej nie przeszkadza. Jej postura nie różni się niemal niczym od setek innych dziewczyn w jej wieku, z tym, że lata ćwiczeń sprawiły, że są to same mięśnie, zwykle skryte pod ubraniem. Jeśli chodzi o wspomniane, to jest to zazwyczaj obcisła bluzka na ramiączkach i jeansy. Czasem skórzana kurtka z ćwiekami. Jeśli chodzi o samą twarz dziewczyny, to niestety, ale urodą nie grzeszy. Lewa strona jej facjaty pokryta jest bliznami, które sprawiają, że wygląda jakby lewy kącik warg był stale uniesiony w zadziornym uśmiechu. To, czym z pewnością może się pochwalić, są oczy. Takie dwa, całkiem duże, świecące się czerwienią punkciki. Oczy okala chmara rzęs, które zapewniają im niewinny wygląd. Nos znajduje się pomiędzy oczami, przeciętnych gabarytów, nie za duży, nie za mały. Usta mają czerwono-pomarańczowy odcień i w miarę dobrze wpisują się w całość twarzy. Tak czy siak, Iryska niemal nigdy nie rozstaje się z rękawiczkami. Nawet jeśli nie znajdują się na dłoniach, to są schowane w łatwo dostępnym miejscu.
   Charakter: Jako, że charakter człowieka nie należy do rzeczy stałych, tak więc Irys nie zachowuje się nigdy tak samo w różnych sytuacjach. Raczej płynnie się do nich dostosowuje, starając się wybrać najbardziej optymalną dla siebie opcję. Z natury jest to jednak osoba o dość pogodnym nastawieniu do życia, a przynajmniej nie przejawiająca stanów depresyjnych czy szukająca w życiu tylko i wyłącznie śmierci - tak bardzo rzadkie w tych czasach u większości ludzi. Jeśli jest z kimś bardziej zżyta, to naturalnie, że pierw pomogłaby właśnie tej osobie niż komuś, kogo poznała przed chwilą. Ceni zarówno ludzi jak i wartości, które wyznają, ale mimo wszystko spogląda na nie z pewnym dystansem. Sama na własne, woli słuchać innych ludzi niż opowiadać o sobie. Działa instynktownie, zbierając informacje i kodując je w pamięci. Kiedy ktoś szuka jej towarzystwa, to raczej go nie odmawia, uwielbia jednak chwile samotności i dlatego często wybiera się na samotne eskapady. Zdarza jej się się złościć na innych czy też na siebie, ale są to raczej gwałtowne i krótkie wybuchy niż fochy, które trwają mimo zapomnienia powodu do gniewu. Do wielu rzeczy podchodzi z ironią, do równie dużej ilości z entuzjazmem. Ma cięty język, a im złośliwsza jest dla kogoś, tym większą sympatią tą osobę obdarza. Nie jest typem, który żali się całemu światu jak to jest jej źle i niedobrze, a po prostu stwierdza: cóż, to było - lepiej patrzeć w przyszłość. Tym, co nie zmienia się u niej bez względu na okoliczności, jest wręcz bolesne zamiłowanie do prawdy, którą nauczyła się maskować w kłamstwach jeśli wymaga tego sytuacja. Z pewnością jest trochę dziwna.

   Historia: owiana tajemnicą.

  Dodatkowe: kiedyś uczyła baletu, co jej się jednak znudziło po paru latach i przerzuciła się na kyokushinkai (ekstremum prawdy); lubi muzykę klasyczną; ma bzika na punkcie motocykli; nie lubi być w jednym miejscu dłużej niż 3 noce.