Nuda jest straszną rzeczą...
- Nie lubię ludzi. Nie tak, że się ich boję, czy jestem nieśmiała... Po prostu uważam większość z nich za głupszych od siebie, co utrudnia mi z nimi kontakt. Denerwuje mnie ludzka naiwność.
- Mam listę wrogów, których wybiję, gdy wprowadzą program Nocy Oczyszczenia.
- Na tej liście jest moja najlepsza przyjaciółka,
- Lubię planować zemsty na ludziach, którzy mnie skrzywdzili. Nie wybaczam im tego nawet po latach, więc często nawet nie rozumieją za co im się obrywa. To smutne, ja się tak staram, knuję, a oni to olewają...
- Mam tulpy. Zabawna sprawa, tak w sobie rozwijać schizofrenię.
- Kolekcjonuję pomadki o różnych zapachach, których zawsze próbuję z nadzieję, że będą tak smakować jak pachną. Nie jeszcze się nie zatrułam, choć Mam ich z piętnaście (ostatnio top ever jest Nivea brzoskwiniowa)
- Mam gramofon i co miesiąc na giełdach staroci kupuję sobie płyty z klasykami. Szczególną słabość mam do Czajkowskiego.
- Studiuję dziennikarstwo. Od przyszłego roku marzę, żeby dostać się na psychologię.
- Nigdy nie miałam zwierzątka, bo jestem nieodpowiedzialna i ususzyłam nawet kaktusa, gdy miałam osiem lat.
- Według lekarzy cierpię na nerwicę natręctw. Według mnie to jest po prostu pedantyzm. Wszystko ma swoje miejsce w moim pokoju, który jest błękitny i czyściutki.
- Ludzie uwielbiają moje brązowe włosy do pasa, ale ja ich nie znoszę, więc kupuję sobie różne peruki.
- Kocham szpilki i sukienki w stylu retro.
- Nie lubię swojego głosu. Podobno brzmię jak słodkie dziecię omen. Ja i tak uważam, że jest bardzo poważny i dorosły. Yhyy
- Na urodziny (listopad) zafunduję sobie tatuaż skrzydeł wolności.
- Uwielbiam ćwiczyć, a w moim pokoju wisi worek treningowy, którego nazwałam Miszka. Miszka często obrywa.

Na razie tyle. Może coś z moich głupszych cech jeszcze mi się przypomni.

* W horrorach boję się prze muzykę, nie przez treść. Wyłączyć głos podczas jakiejś sceny i w ogóle nic na mnie nie działa, jak chyba w przypadku większości osób.
* Kocham czytać. Serio. Praktycznie wszystko, co mi się nawinie pod rękę, przy czym nie lubię narracji pierwszoosobowej. Taka książka musi być naprawdę dobra albo zabawna, bym się za nią zabrała.

Wstałam wcześnie żeby się uczyć, więc oczywiście zmarnuję cały ten czas na siedzenie w internecie i pisanie o sobie c;

- studiuję kierunek historyczny, a nie mam pamięci do dat i nazwisk. Gdzie tu logika?!
- interesuję się dziwnymi alternatywnymi stylami. Dwa nawet noszę, ale nie napiszę, jakie, bo nas noszących jest w Polsce może 20 i byłoby zbyt łatwo mnie znaleźć.
- a właśnie. Jak już pewnie zauważyliście, jestem trochę paranoiczna, jeśli chodzi o anonimowość. Powód jest prosty - nie chcę, żeby moją kiepskawą pisaninę łączono ze mną ;n;
- odbija mi na punkcie dobrej (tzw wyższej, chociaż to głupie określenie) literatury. Czasem bez powodu zaczynam robić wykład o interpretacji czegoś, nawet, gdy rozmówcy nie czytali tej książki...
- jestem ateistką interesującą się mistycyzmem i religią. Zwłaszcza szamanizmem.
- nie umiem przeklinać po polsku. Po prostu nie umiem. Przekleństwa nie przechodzą mi przez gardło, chyba, że kogoś cytuję, a nawet wtedy odruchowo zniżam głos. M.in. przez to Luka ma zbyt ładny sposób mówienia jak na społeczną degeneratkę...
- znam 4 języki obce na poziomie komunikatywnym, ale wszystkie są koszmarnie nieprzydatne w życiu (może poza angielskim).

Skoczek napisał:Ryczę na większości filmów. Śmierć głównego bohatera, pobocznego, psa... serio, jestem strasznie wrażliwa i co najdziwniejsza, mam to po tacie. Cicho, nikt nie wie, że to po nim. W kinie tylko potajemnie chusteczki pod oko podkładamy, hah.

Współczuję z tobą, też tak mam ;-; Najgorsze jest, gdy film jest beznadziejny, a ja i tak płaczę.
U mnie to typowe dla całej rodziny ze strony mamy. Dziadek, kuzynka, mama, siostra... Wszyscy płaczą.

Luka napisał:

Skoczek napisał:Ryczę na większości filmów. Śmierć głównego bohatera, pobocznego, psa... serio, jestem strasznie wrażliwa i co najdziwniejsza, mam to po tacie. Cicho, nikt nie wie, że to po nim. W kinie tylko potajemnie chusteczki pod oko podkładamy, hah.

Współczuję z tobą, też tak mam ;-; Najgorsze jest, gdy film jest beznadziejny, a ja i tak płaczę.
U mnie to typowe dla całej rodziny ze strony mamy. Dziadek, kuzynka, mama, siostra... Wszyscy płaczą.

O. To ja też mama taką rodzinę i - okazuje się - że jestem w niej czarną owcą. Nigdy nie zapomnę, gdy w wieku lat paru poszedłem z ciocią do kina. Na... Kubusia Puchatka i Hefalumpy (tak to się pisze?). Pewnie większość z was oglądała. W każdym bądź razie jest tam moment, kiedy Maleństwo spada z jakiegoś urwiska (?) i zaplątuje się w coś (?), a ten mały słoń nie mógł go wyciągnąć, grunt pod Maleństwem się osuwał...
Gilbert lat 9 ogląda z miną z serii |: czyli tak, jak ogląda większość filmów, a tu nagle łkanie. Zerkam na bok i co widzę? Ciotka zaryczana, ściskająca popcorn i: "... dawaj... ;^; ... dacie radę... to nie może się tak skończyć... ;_____;"  


◦ Mam zaburzony zegar biologiczny. W nocy buszuję, wstaję wcześnie (zwykle przy pomocy Take), lecę nieprzytomny do szkoły, jakimś cudem nie przesypiam lekcji, a potem wracam autobusem i - zwykle - tam już odsypiam. Zdarzyło mi się już przysnąć na paru zajęciach (w tym raz na fizyce na poprawie sprawdzianu i raz na wykładach), a także w autobusie na... ramieniu jakiegoś gościa. Gdy się obudziłem i zorientowałem co robię, to zacząłem się głupio tłumaczyć. "Nie ma sprawy", burknął. "Było miło". Od tego czasu staram się już nie zasypiać jadąc komunikacją miejską, ale wiadomo jak jest.
◦ Nie biegnę na autobus. Choćby to był ostatni tego dnia, choćby był tylko 10 metrów przede mną - nie pobiegnę. Ale miałem już parę sytuacji, gdy ktoś nieznajomy przytrzymał mi drzwi.
◦ Nie wiem dlaczego ludzie widzą we mnie osobę chętną do pogadania. Praktycznie za każdym razem, gdy wychodzę na miasto (sam), zaczepi mnie ktoś, kogo pierwszy raz na oczy widzę. Tym sposobem przeprowadzałem pogawędkę z Marciem z Alzheimerem, gwałcicielem-pedofilem (poważnie), facetem-od-map-który-zna-niemiecki (i na przystanku autobusowym uczył mnie słówek), pomogłem jednej kobiecie wnieść zakupy pod górkę, inna zaczęła krzyczeć mi w podzięce na środku autobusu, bo ustąpiłem jej miejsca, dostałem różę od Turka (to była ważna wymiana; ja mu ulotkę, on mi kwiat), a także - co mnie rozwaliło doszczętnie - dano mi do potrzymania NOWORODKA, bo "chwileczkę, proszę, ja tylko skoczę do sklepu! ;w;" Nie wiedziałem, jak go trzymać, ale przeżył. Oficjalnie.
◦ Mam bardzo... animcową rodzinę. Albo amerykańską? Jak zwał tak zwał. Wchodzę do domu i automatycznie włażę do innego świata. Powaga.
◦ Jestem patriotą do tego stopnia, że gdyby wybuchła wojna, mam pewność, że chwyciłbym bezmyślnie za broń i chciał bronić kraju razem z innymi.
◦ Miewam sny erotyczne średnio osiem razy w tygodniu.
◦ Od lat chcę jeździć konno.
◦ Tak jak Grow mam słabość do naturalnie uroczych osób.
◦ Nie odbieram telefonów jak cywilizowany człowiek ("Halo?") tylko z rozmachu pytam "W czym problem?"/"Co jest?"
◦ Gdyby mi się chciało tak, jak mi się nie chce... Za satysfakcjonujące wynagrodzenie, jestem w stanie góry przenieść. Nigdy też nie rezygnuję z zakładów, choć nie wszystkie są na moje możliwości (raz miałem sobie znaleźć dziewczynę w tydzień... no katorga... xD). Co zabawne: nigdy jeszcze nie przegrałem.

* W horrorach boję się prze muzykę, nie przez treść. Wyłączyć głos podczas jakiejś sceny i w ogóle nic na mnie nie działa, jak chyba w przypadku większości osób.

Ja nie boję się na horrorach, ale mam tak, że nagłe dźwięki, które usłyszę po tym, jak na czymś się skupiłem, sprawiają, że podskakuję, bocosiędziejestrzelają. Ale to samo mam przykładowo, gdy pracuję nad czymś i serio dookoła jest totalny spokój, a tu nagle sms. Gilb już niejednokrotnie się o tym przekonał, gdy pisałem mu, że przez niego prawie dostałem zawału. Tak.

◦ Nie odbieram telefonów jak cywilizowany człowiek ("Halo?") tylko z rozmachu pytam "W czym problem?"/"Co jest?"

Twoje ostatnie „Co jest?” wobec mnie było agresywne!
Ale mam to samo. Znaczy ja odbieram z "Nooo?" i to zwykle z takim marudnym. Moja babcia mnie ciągle o to upomina, ale nie oduczę się tego. To u mnie odruch. Ponadto podnosi mi się ciśnienie, gdy dzwoni do mnie ktoś z rodziny. Smutne, ale prawdziwe, bo wiem, co mnie czeka.
M: Zrób to, tamto, sramto.
B: Co robisz?
T: ... siedzę.
Potem zwykle drąży pojęcie siedzenia.
Raz dzwoniła do mnie jakaś babka. Jedna z tych, które chcą porozmawiać z tobą, bo zajmie to tylko pięć minut. Mój ton chyba był na tyle nieprzyjemny, że chyba się speszyła. I dobrze. Ogólnie przestałem już odbierać telefony od nieznanych numerów.

Może kiedyś tam dopiszę jakieś ciekawostki, tak.

Fucker napisał:

* W horrorach boję się prze muzykę, nie przez treść. Wyłączyć głos podczas jakiejś sceny i w ogóle nic na mnie nie działa, jak chyba w przypadku większości osób.

Ja nie boję się na horrorach, ale mam tak, że nagłe dźwięki, które usłyszę po tym, jak na czymś się skupiłem, sprawiają, że podskakuję, bocosiędziejestrzelają. Ale to samo mam przykładowo, gdy pracuję nad czymś i serio dookoła jest totalny spokój, a tu nagle sms. Gilb już niejednokrotnie się o tym przekonał, gdy pisałem mu, że przez niego prawie dostałem zawału. Tak.

*cichociemny morderca* nigdy się nie spodziewasz, kiedy przyjdzie zabójczy sms...

Czemu agresywne?

Ja lubię odbierać telefony od nieznajomych. xD Raz późną nocą wychodziłem od przyjaciółki i było mi samotnie, a tu nagle dzwoni jakiś gościu.
"Gosia? o:"
Nie, nie Gosia.
"... oh. |: ...To kim ty jesteś?"
I tu zaczęła się nasza rewelacyjna znajomość, trwająca całe 20 minut, gdy wracałem do domu.

No, po tobie się nie spodziewam. Szczególnie, jak nie masz pakietu, a potem nagle okazuje się, że jest i sms. ~

Nie wiem, chyba przez to, że to były te dni ze złym humorem, a ty byleś na WOŚPie. Ale no ale...

Ej, pamiętam tego kolesia. I ja nie mam szans na znajomości. Do mnie zwykle dzwonią i gadają o tym Milanówku. I wyobraź sobie, że nawet do nich napisałem, a oni dalej dzwonią. Nie wiem, kurna, chyba nie dotarło, że ten numer nie należy już do pani Joanny, o którą pytają. Ostatnio dostałem sms, że z mojego mieszkania na Żytniej 66 przecieka woda do mieszkania. Szkoda tylko, że nie wiem, gdzie ta Żytnia, ale dobra. Tylko chyba jeden koleś rok temu zadzwonił do mnie w Nowy Rok i też pytał o Joannę, ale jak powiedziałem, ze pomyłka to i tak mi życzył wszystkiego najlepszego, lulz.

Growli napisał:
◦ Jestem patriotą do tego stopnia, że gdyby wybuchła wojna, mam pewność, że chwyciłbym bezmyślnie za broń i chciał bronić kraju razem z innymi.

O, to spotkalibyśmy się na froncie.

Growli napisał:
◦ Od lat chcę jeździć konno.

Miałam jeździć. Jak miałam sześć lat zabrano mnie do stadniny, ale tam źli ludzie stwierdzili, że jestem za mała i mam poczekać za rok. Wychodząc ze stadniny jakaś babka zaczepiła moich rodziców i powiedziała, że mogę spróbować. Wrzucili mnie na konia i kazano obracać się w czasie stępu. (Dopiero z czasem dowiedziałam się, że wykonałam młynek z ćwiczeń woltyżerskich, wut.) Ponoć pani była zachwycona, bo jak na sześciolatkę radziłam sobie całkiem nieźle bez niczyjej pomocy. Niestety, późniejsze zapalenie płuc doprowadziło, że nie mogłam chodzić na zajęcia, nad czym do dnia dzisiejszego ubolewam. Ale... Potrafię jeździć konno. Co jest dziwne, bo w sumie NIGDY tak naprawdę nie uczyłam się jeździć. Po prostu wsiadam na konia i... wiem co robić. Jak trzymać lejce, jak ruszyć, jak siedzieć czy jak się ruszać podczas chodu albo galopu. Magia normalnie.

To dodam jeszcze coś od siebie.
- Podziwiam ludzi, którzy starają się coś osiągnąć w życiu. Może być to jakaś drobnostka jak codzienne ćwiczenia, dieta, jakaś pasja. Głównie chodzi o przełamywanie psychiki i walkę o lepszą wersję siebie. Nieustanną walkę.
- Analogicznie nienawidzę tych, którzy narzekają. Każdy może mieć gorszy dzień, to fakt, ale jak ktoś uparcie twierdzi, że nic mu się nie chce, a ma bardzo dużo pracy, to cóż, jest jedynie attention whore, a takie najchętniej bym zadźgała.
- Uważam, że w dzisiejszych czasach prawo za bardzo chroni idiotów, którzy już dawno temu powinni byli wyginąć według prawa Darwina. Zapewne teraz przewraca się w grobie.
- Mimo dość radykalnych poglądów i otwartej agresji wobec niektórych (owszem, jestem wyjątkowo prostolinijna), wiele osób uważa mnie za osobę miłą i godną zaufania. Szczególnie odkąd trenuję sztuki walki.
- Uważam, że trening jest lekarstwem na wszystko: od zapalenia płuc po zły humor i złamane serce.
- Nienawidzę zamkniętych grup przyjaciół i kółeczek wzajemnej adoracji. To nie zazdrość, oni po prostu idiotycznie wyglądają z zewnątrz.
- No i nie lubię sama oglądać filmów, nudzą mnie.

Odczuwam wewnętrzny przymus integracji, a ostatnio jest tu głośno, więc się pokazuję. Yay.
- Jestem niskociśnieniowcem, więc moje ręce i stopy są notorycznie zimne. Z tego powodu unikam kontaktu fizycznego z moimi dziadkami, bo zdarzyło się nie raz, że kazali mi ubierać skarpety w środku lipca. Kiedyś usłyszałam od mamy, że gdyby miała takie ciśnienie jak mam ja (wtedy było to bodaj 84/67 mmHg), padłaby na miejscu.
- Jedyny film, który doprowadził mnie do łez to "Jak wytresować smoka 2".
- Od czasu do czasu próbuję pisać opowiadania, ale mój problem polega na tym, że po nakreśleniu sylwetek bohaterów i ich historii nie umiem sama prowadzić fabuły.
- Mam bardzo zróżnicowaną historię przezwisk: Juliusz Cezar, Czołg (najbardziej znienawidzone, do tej pory nie wiem kto je wymyślił i dlaczego), Burrito i Suflet (to ostatnie dzięki memu szanownemu wychowawcy), a ostatnimi czasy, odkąd moja klasa obejrzała ostatnią część "Hobbita", w wąskim kręgu wołają na mnie Thorin i Galadriela. Przez jeden - dokładnie jeden - dzień byłam Eowiną.
- Jeśli się do kogoś przywiążę, robię się bardzo przylepna. Poza tym wiele razy słyszałam już od znajomych, że na początku wydawałam im się taka spokojna, ułożona, cicha... A potem bam. No i kiedy raz na jakiś czas targnie mną silniejszy impuls i rzucę niecenzuralnym słówkiem, ludzie zawsze się na mnie dziwnie patrzą.
- Okropnie nie lubię mówić publicznie. Tyczy się to wszelkich możliwych prezentacji, przygotowywania tematów do dyskusji w klasie, debat i całej reszty. Kiedy czuję, że ludzie się na mnie gapią, zaczynam się jąkać, a mój mózg robi wdzięczne "off". Plus kiedy się denerwuję, moje ręce automatycznie wędrują do włosów i je poprawiają.
- Nie lubię robić sobie zdjęć, a potem płaczę, że żadnych nie mam. O zgrozo.
- Śmieszą mnie najgorsze, najbardziej idiotyczne suchary.

Luka napisał:

Skoczek napisał:Ryczę na większości filmów. Śmierć głównego bohatera, pobocznego, psa... serio, jestem strasznie wrażliwa i co najdziwniejsza, mam to po tacie. Cicho, nikt nie wie, że to po nim. W kinie tylko potajemnie chusteczki pod oko podkładamy, hah.

Współczuję z tobą, też tak mam ;-; Najgorsze jest, gdy film jest beznadziejny, a ja i tak płaczę.
U mnie to typowe dla całej rodziny ze strony mamy. Dziadek, kuzynka, mama, siostra... Wszyscy płaczą.

Ryczę praktycznie na wszystkim; anime, książka, film, bajka, co za różnica? Nath i tak będzie zaryczana. Co dziwne jako dzieciak nigdy nie uroniłabym łzy na filmie, a teraz... teraz zrobiła się ze mnie ciepła klucha XD Serio, do tego stopnia, że jak na czymś nie ryczę, mam takie "czoo? czo się stało? musi być jakiś błąd systemu..."
Chociaż z tym ryczeniem na wszystkim i tak nie przebiję mojej siostry, która prawie popłakała się, jak na polskim w gimbazie omawialiśmy "Oskara i panią Różę". ONA NAWET NIE CZYTAŁA TEJ KSIĄŻKI |DDD

Growlithe napisał:O. To ja też mama taką rodzinę i - okazuje się - że jestem w niej czarną owcą. Nigdy nie zapomnę, gdy w wieku lat paru poszedłem z ciocią do kina. Na... Kubusia Puchatka i Hefalumpy (tak to się pisze?). Pewnie większość z was oglądała. W każdym bądź razie jest tam moment, kiedy Maleństwo spada z jakiegoś urwiska (?) i zaplątuje się w coś (?), a ten mały słoń nie mógł go wyciągnąć, grunt pod Maleństwem się osuwał...
Gilbert lat 9 ogląda z miną z serii |: czyli tak, jak ogląda większość filmów, a tu nagle łkanie. Zerkam na bok i co widzę? Ciotka zaryczana, ściskająca popcorn i: "... dawaj... ;^; ... dacie radę... to nie może się tak skończyć... ;_____;"

... pewnie też bym ryczała, gdybym to teraz obejrzała, bez jaj XD

Loire napisał:
- Nie lubię robić sobie zdjęć, a potem płaczę, że żadnych nie mam. O zgrozo.
- Śmieszą mnie najgorsze, najbardziej idiotyczne suchary.

Mam dokładnie tak samo, pjona~