Bywają sytuacje takie jak ta, gdy wszystko wokół się wali, zewsząd słychać wrzaski. Ktoś nad tym musi panować. Dawkować wrażenia, rozwiązywać zagadki, budować akcję. Są niepokonani.

Dużo się dzieje, to zrozumiałe. Świat zatrząsł się w podstawach, a później wywrócił do góry dnem jak potrącona w gniewie miska. Najważniejsze to trzymać się z dala od kłopotów, szukać łatwej, bezpiecznej roboty. Wystarczy nadstawić uszu. Ludzie gadają bez przerwy.

Gdyby zebrać w całość dzieje po Kataklizmie... gdyby spisać wydarzenia, wymienić znaczące persony... gdyby spróbować ująć w słowa każdy istotny grzech, który spycha ludzkość na krawędź istnienia... uniósłbyś tę księgę? Opasłe tomisko, w którym ktoś inny, ktoś po tobie, znajdzie wszystkie najpotrzebniejsze informacje? Ciężar wiedzy przytłacza; bez niego, być może, byłbyś szczęśliwszy. Ale ty wiesz. Wiesz, od czego się to zaczęło. Pamiętasz erę popiołu i burzy.